Met een askruisje in de kerk eindigt voor de katholieken in bevrijd gebied een carnaval zonder veel uitbundigheid. Omdat de oorlog nog altijd woedt, werd gevraagd af te zien van de gebruikelijke joeks.

De Militaire Commissaris van Limburg had al laten weten dat het hem "gewenst voorkomt" dat er deze carnavalstijd doorgewerkt zou worden. "Zolang de oorlog nog niet gewonnen is, kan er geen sprake zijn van extra vrije dagen."

Ook de kerk vreesde dat men zou zeggen "Noord-Nederland lijdt, Zuid-Nederland vrijt". Daarom werd gewaarschuwd vastenavond niet te laten "ontaarden in dagen of liever in avonden van zondig vermaak".

Churchillofoon

Optochten en grote feesten mogen dan ontbreken, toch zijn er hier en daar revueavonden georganiseerd om nog een beetje vermaak te hebben. In Helmond kreeg het publiek bijvoorbeeld drie avonden achtereen een optreden van een accordeonist, een vrouw die varken, hond, paard, koe en tortelduif nadeed en een muzikant op zijn zelfgemaakt 'churchillofoon'.

Tijdens de voorstelling werd er gecollecteerd voor het Rode Kruis.

We toostten op de goede afloop.

Ook tijdens de bezetting werd er nauwelijks carnaval gevierd. Mensen hadden wel iets anders aan hun hoofd, er was een avondklok en bovendien had de bezetter vermommingen en maskers verboden.

Jo Peeter zegt dat de jeugd toch bij elkaar kwam om nauwelijks verkleed en binnenhuis feest te vieren "Dan kwam je met een groep bijeen in een keuken of kamer en werd er gewoon flauwekul verteld. Verder was het niet."

De jongens moesten oppassen dat de Prusen niks merkten, omdat ze eigenlijk ondergedoken zaten. Maar ze waren ook wel toe aan een verzetje. "Ik had nog twee flessen ouweklare die werd aangelengd, dan had je meer. Om te toosten op de goede afloop."

Veel inwoners van Limburg en Brabant gaan ervan uit dat er volgend jaar weer echt carnaval kan worden gevierd.