"Mijn hart stond stil. We waren ontdekt", vertelt Wim Baars over het moment waarop een lichtkogel langs zijn roeiboot raasde. Met zijn kameraad Wim Boot en vijf verzetsstrijders probeerde hij de oversteek te maken van het bezette Dordrecht naar het bevrijde zuiden, tot ze plots op een Duitse mitrailleurspost stuitten.

De frontlinie loopt sinds enkele weken dwars door de Biesbosch. Dit gebied is moeilijk begaanbaar voor iedereen die er de weg niet kent. De Duitsers worden hier dan ook niet vaak gezien, wat het een uitstekende plek maakt voor de zogenoemde linie-crossers om over te steken.

Ze smokkelen bijna iedere nacht mensen die gevaar lopen mee naar bevrijd gebied en nemen medicijnen of andere levensmiddelen mee terug naar het bezette noorden.

Geslaagde ontsnapping

Helemaal ongevaarlijk zijn de crossings niet: de Biesbosch is bezaaid met Duitse mitrailleursposten, er wordt af en toe gepatrouilleerd en op sommige plekken liggen mijnen. Een oversteek kan soms dagen duren. Daarnaast moeten de linie-crossers rekening houden met de stand van de maan, want al met het kleinste beetje licht kunnen zij zichzelf verraden.

De aanleiding voor de crossing van Wim Baars en Wim Boot was het overbrengen van vijf verzetsmannen vanaf Dordrecht via het Hollands Diep naar de Hoeksche Waard. Ze moesten tot 22.00 uur wachten, tot de stroming in de goede richting stond. "Voorzichtig roeiend en drijvend met jute om de riemen gingen we richting het Hollands Diep", vertelt Wim Baars.

Op de onderstaande kaart zie je de algemene routes van de linie-crossers. Ook de route die Wim Baars af heeft gelegd is hier te zien:

"Niet schieten, we werken voor de Wehrmacht!", zou Wim Boot hebben geroepen bij hun confrontatie met de Duitsers. Langzaam maakten ze een bocht waardoor het leek alsof ze richting de mitrailleurspost bewogen, maar door de sterke stroom richting het Hollands Diep maakten ze al snel meters winst.

Op volle kracht roeiden ze weg van de Duitsers, die de ontsnappingspoging niet meteen in de gaten hadden. De groep kwam veilig achter een rietkraag terecht en kon de oversteek voortzetten. Na een tijdje kwam de Roode Vaart bij Zevenbergen in zicht en was de oversteek volbracht. Uiteindelijk is geen van de mannen gewond geraakt.