De verslagen bevelhebber van het Duitse leger in Middelburg heeft zich vanochtend alsnog officieel overgegeven. Daar was wel een truc voor nodig: de statusgevoelige generaal Daser wilde zich niet overgeven aan iemand lager in rang dan kolonel, maar die hadden de bevrijders niet bij zich.

Majoor Johnston 'leende' voor de gelegenheid de ontbrekende onderscheidingstekens van een andere officier en stelde zich aan Daser voor als kolonel. Nu aan het protocol was voldaan, stemde de generaal in met de overgave en leverde zijn pistool in. En elf flessen champagne, Veuve Clicquot uit een goed jaar, die de generaal nog op zijn slaapkamer had staan.

De geallieerden namen de stad gisteren in zonder een schot te lossen. De 2000 Duitsers in de stad maakten haast met hun capitulatie aan de 200 Britse militairen die arriveerden.

Generaal Daser stribbelde echter nog tegen. Met hoofdpijn lag hij de hele nacht in zijn bed. Met aspirines en een donzen deken over zijn hoofd, vertelt een Engelse soldaat die de voor zijn deur de wacht hield.

Afgevoerd

Zijn manschappen moesten de lange koude nacht op De Markt doorbrengen. Bijeengedreven en ontwapend werden ze onder de sterrenhemel bewaakt met mitrailleurs.

Vandaag worden de militairen naar het krijgsgevangenkamp in Antwerpen overgebracht. Per boot worden ze afgevoerd.

De gevangengenomen soldaten van de 70ste divisie worden ook wel de maagpijndivisie genoemd, omdat ze allemaal maagklachten hadden. Door de militairen allemaal bij elkaar te plaatsen konden ze makkelijker worden behandeld en allemaal een speciaal rantsoen krijgen, met bijvoorbeeld witbrood.

Daser gaat net als zijn soldaten naar een krijgsgevangenenkamp in Antwerpen. Toen hij op een zeilbootje stapte dat hem naar de overkant zou brengen probeerde hij zijn gezicht, dat een slecht humeur verraadde, te verbergen.

Maar de kapitein van het zeilbootje draaide de boot, zodat de fotografen Dasers gezicht toch konden zien. Weer keerde Daser ze de rug toe. Dat spelletje ging een tijdje door, de Duitse krijgsgevangen die op de kade stonden, moesten er smakelijk om lachen.