Japan is bereid om op termijn te werken aan een onafhankelijk Indonesië. In zijn eerste toespraak in het Japanse parlement zei de nieuwe premier Kuniaki Koiso dat de toekomst van een miljard mensen in heel Groter Oost-Azië op het spel staat.

Volgens Koiso zetten vazalstaten als de Filipijnen, Birma en Siam zich goed in voor de Japanse zaak. Omdat ook de inwoners van de sinds maart 1942 bezette Nederlandse kolonie "op hun verzoek" meewerken met Japanners, dient ook hun bijdrage erkend te worden, redeneerde hij.

"Daarom verklaar ik hierbij dat de keizerlijke regering bereid is op termijn hun onafhankelijkheid te erkennen, om het eeuwig welbevinden van de Oost-Indische volkeren te verzekeren."

Rood-witte vlag

Een specifiek tijdpad besprak Koiso niet. Ook over aan welk gebied hij precies denkt, zweeg hij. Wel betekent de verklaring dat de rood-witte vlag van de Indonesische nationalisten weer mag worden gehesen en het verbod op het officieuze volkslied Indonesia Raja wordt ingetrokken.

Koiso voegde eraan toe dat ook de Japanse militaire inzet in China bedoeld is om de koloniale machten daar te verdrijven. Daarnaast sprak hij zijn steun uit voor de onafhankelijkheidsbeweging in Brits India.

Aan het begin van de oorlog stookte Japan de onafhankelijkheidsbewegingen in Azië op tegen de koloniale machthebbers. Eenmaal aan de macht werd echter duidelijk dat Japan zelf de opperheerschappij wilde in de regio. Pas na tegenslagen in de strijd kwam er weer meer ruimte voor de ambities van de nationalisten, zoals Soekarno van de Partai Nasional Indonesia.

De strijd zal de opkomst of ondergang van ons keizerrijk betekenen.

De 64-jarige generaal Koiso is sinds 22 juli premier, nadat zijn voorganger Tojo was afgetreden na een serie militaire nederlagen. Hij sprak van een zware verantwoordelijkheid om de verheven wil van de keizer uit te voeren in moeilijke tijden. "De strijd zal de opkomst of ondergang van ons keizerrijk betekenen."

De premier waarschuwde dat zelfs geallieerde landingen op de Japanse eilanden zelf niet kunnen worden uitgesloten en daarom de hele samenleving zal worden betrokken bij de oorlogsinzet om de Britten en Amerikanen te verpletteren. "We kunnen ons zelfs niet permitteren dat er één persoon aan de kant blijft staan."