"1-0 Neeskens, op 't Sneekermeer"
"Ik was 13 jaar en bezeten van voetbal. School, meisjes, niets deed ter zake. Alleen maar voetbal. En uitgerekend tijdens het WK 1974 in West-Duitsland was ik met mijn zusje in Uitwellingerga, Friesland. Zeilkamp."
Presentator Matthijs van Nieuwkerk kan zich de zomer van 1974 nog herinneren als de dag van gisteren. Vooral die ene zondagmiddag, de dag van Nederland tegen Oost-Duitsland.
"We moesten het Sneekermeer op om te leren hoe je overstag moest. Ik heb gekrijst als een kind om in hemelsnaam de wedstrijd te kunnen kijken in het clubhuis van de zeilschool. Dat mocht uiteraard niet. Terecht."
Wild van verdriet, wild van vreugde
"Het was helemaal geen zeilweer", weet Van Nieuwkerk nog. "Dat mistige Sneekermeer, dat desolate bootje waar ik tegen mijn zin in zat. En plotseling dat rare jarenvijftiggeluid, dat via megafoons uit de jachthavens over het meer schalde: "Nederland heeft gescoord....Het is 1-0....Doelpunt Johan Neeskens."
"Ik werd wild. Wild van verdriet dat ik het niet kon zien. Wild van vreugde dat we voorstonden. Ik was de enige in de boot die er iets om gaf, de docent kon me wel doodkijken."
"Ik probeerde me voor te stellen hoe het was gegaan. Johan Neeskens, uit een corner. Op het water begon ik te dromen en te fantaseren. Veel later zag ik die goal voor het eerst terug en toen zag het er uiteraard heel anders uit."
"Ik ben definitief gestopt met zeilen. Maar elke keer als ik langs Sneek rijd, denk ik aan die zomer van 1974."
Vijf ultieme WK-goals
Verslaggever Edwin Cornelissen sprak voor Radio 1 Langs de Lijn met vijf prominenten over hun ultieme WK-doelpunt.
Hugo Camps herinnert zich hoe Diego Maradona in 1986 als een keizer langs een stelletje Engelse tuiniers wandelde.
David Endt vertelt over de intense vreugde van Marco Tardelli na zijn goal in de finale van 1982. Vreugde zó fotogeniek, dat Tardelli twaalf maanden later zelf geroerd was door het beeld.
Jan Mulder zag het ultieme doelpunt in Winschoten op de televisie - "een Grundig" - van de plaatselijke verkoper van televisietoestellen, strijkijzers en elektrische artikelen. Tergend langzaam schreed de Zweedse vedette Nils Liedholm naar het Braziliaanse doel om de openingstreffer aan te tekenen in de WK finale van 1958.
Bittere tranen
Op drie momenten huilde Hugo Borst bittere tranen na een voetbalwedstrijd: de WK-finale van 1974, de WK-finale van 1978 en de uitschakeling van Brazilië in 1982. De gelijkmaker van Socrates in die tragische wedstrijd tegen Italië is zijn ultieme WK doelpunt.
En Matthijs van Nieuwkerk koos het doelpunt van Johan Neeskens tegen Oost-Duitsland. "Zonder Cruijff waren we nooit zo ver gekomen, maar Neeskens was mijn held. Ik vond hem ook gewoon mooi. Een ontzettend goede kop."