"SLM-ramp nog eeuwen herdenken"

Door correspondent Harmen Boerboom

Aan de begroeiing langs de weg kun je veel aflezen. Het bos is op deze plek jonger en de bomen en planten zijn lager dan in de omgeving. Aan een boomtak, verscholen tussen de bladeren, hangt een rozenkrans, een kettinkje met daaraan een kruis.

Uit het savannezand steken stukken metaal en buizen. Een turbine met schoepen maakt het schroot herkenbaar als één van de motoren van de Anthony Nesty, de DC8 van de SLM die hier 25 jaar geleden crashte. De derde poging van de piloten om het toestel bij slecht zicht aan de grond te zetten, mislukte. 176 mensen verloren het leven, onder wie veel spelers van het Kleurrijk Elftal.

Ook verstopt tussen het loof staat een verweerd bord met de tekst 'Dit monument wordt onderhouden door de Suriprofs'. De nieuwe generatie Surinaams-Nederlandse voetballers heeft het besluit genomen dit monument te renoveren zodat het een locatie blijft "waar met respect terug gedacht kan worden aan zij die bij ramp het leven gelaten hebben", meldt het persbericht dat daags voor de herdenking is verspreid.

Verwaarloosd

Een arbeider is bezig met het voegen van de nieuw gezette tegels die het monument voor de 25ste verjaardag een frisser aanzien moeten geven. Naast hem liggen als een hoopje puin de oude, afgebikte witte tegels.

De renovatie is hard nodig, zegt de tegelzetter. Het monument en de rest van deze herdenkingsplek zijn erg verwaarloosd. Hij wijst naar de platgetrapte etensbakjes van passanten die hier hun portie nasi of bami hebben gegeten. "Waarom ruimen ze dat niet op? Het lijkt meer op een picknickplaats dan op een plek waar je met respect terug kunt denken aan de slachtoffers."

Respectloos

Een auto stopt en een oudere vrouw stapt uit. "Het is goed dat dit gebeurt", zegt ze. "De zoon van mijn buurvrouw is hier omgekomen. Hij kwam op vakantie naar zijn geboorteland. Ik leg soms bloemen voor hem neer bij het monument in Paramaribo."

Ze kijkt naar de plek waar het toestel neerkwam. "Die motor die er nog ligt? Respectloos! De wrakstukken zijn nooit goed opgeruimd. Men heeft gedacht: zand erover. Wij Surinamers zijn slecht in herdenken. Wij vergeten liever."

Eer

Bijna iedere Surinamer kent wel iemand die bij het grootste vliegtuigongeluk uit de Surinaamse geschiedenis is omgekomen. "Ik gelukkig niet", zegt de tegelzetter terwijl hij een nieuwe laag voegsel aanbrengt. "Maar ik herinner me de ramp nog goed. En het is een eer voor mij om het monument op te mogen knappen. Ik hoop dat deze plek ook na deze 25ste herinneringsdag onderhouden blijft worden. Er moet herdacht worden. Nog honderden jaren."