De donkere jaren van Wim Kieft

Volgende week verschijnt zijn biografie KIEFT, geschreven door Michel van Egmond. Vandaag vertelt 43-voudig international Wim Kieft in een interview met De Telegraaf een deel van zijn verhaal, over zijn jarenlange cocaïneverslaving.

Kieft was op negentienjarige leeftijd topscorer van Europa, speelde voor Ajax, Pisa, Torino, Bordeaux en PSV, waarmee hij in 1988 de Europa Cup I won. Met Oranje werd hij in 1988 Europes kampioen.

Een prachtige loopbaan, maar voor de nu 51-jarige Kieft begon naar eigen zeggen achttien, negentien jaar geleden, na zijn actieve loopbaan, de ellende. Zijn eerste kennismaking met cocaïne.

Tunnel van verslaving

"In twee minuten beleefde ik een geweldige kick", aldus Kieft in De Telegraaf. "Lange tijd ontken je het, maar de laatste drie, vier jaar was ik gewoon een zware cocaïneverslaafde. Je leeft in een tunnel van verslaving. Hoe kan ik gebruiken? Niemand mag het zien."

"Je vlucht steeds verder in de cocaïne omdat de situatie uitzichtloos is", vervolgt Kieft. "Een vicieuze cirkel waar je niet meer uitkomt. En dan sta je proletarisch te winkelen bij de Albert Heijn. Klaar om met een grote tas boodschappen naar buiten te lopen. Zegt die manager: 'Wim, doe dat nou niet, daar krijg je alleen maar gezeur mee'. Een wereldvent, die chef."

Hulp van Rutten

Kieft leende veel geld om zijn verslaving te kunnen bekostigen en kreeg hulp van onder anderen Fred Rutten. Laatstgenoemde haalde hem binnen bij PSV, voor een periode als spitsentrainer.

"Fred is ook degene geweest die me naar de afkickkliniek heeft gebracht. Hij hoorde de geruchten en toen ik vijf glazen wijn achteroversloeg, voordat hij een slok had genomen, vroeg hij of ik behalve een drank- ook een cokeprobleem had. Ik kon alleen maar eerlijk tegen hem zijn, hoewel ik verschrikkelijk veel mensen heb bedrogen."

Kieft volgt momenteel nog dagelijks een nazorgprogramma met andere verslaafden. Hij hoopt dat de opbrengst van het boek hem helpt om ook financieel weer gezond te worden.