Waarom Sharon belangrijk was voor Israël

Ariel Sharon ligt op sterven. De vitale organen van de oud-premier van Israël functioneren niet meer. Na 7 jaar coma lijkt het lichaam van Sharon het nu toch op te geven. Maar waarom was Sharon zo belangrijk voor Israël? Dat zetten we hieronder even voor je op een rijtje.

Alles-in-één

Ariel Sharon werd geboren in 1928. Hij is een van de laatste Israëlische politici die de Tweede Wereldoorlog meemaakte. Daarna vocht hij mee in alle belangrijke oorlogen die Israël ooit voerde. Als soldaat, als minister van Defensie en later als premier. Een loopbaan die de staat Israël belichaamt. De goede en de slechte kanten, zoals onderstaande comments onder dit YouTube-filmpje duidelijk maken.

Carrière

Sharons werkende leven begon in het leger, waar hij snel carrière maakte. Maar daarmee begon het pas voor Sharon.

Sharon vs Arafat

Begin jaren '80 wordt hij minister van Defensie. Begin jaren '80 zijn er ook flinke conflicten met het Palestijnse Vrijheidsleger van Yasser Arafat. Daar wil Sharon voor eens en altijd een eind aan maken, en hij valt Libanon binnen. Het werkt, maar ten koste van een bloedbad - waar Sharon indirect verantwoordelijk voor bleek te zijn. Daarom moet hij zijn ministerspost opgeven.

Einde verhaal voor de meeste politici. Niet voor Sharon. In de jaren daarna is hij nog een paar keer minister, tot hij in 2000 leider van de Likud-partij wordt. Een conservatieve partij, die ook nu aan de macht is, onder leiding van de premier Netanyahu.

Veiligheid en provoceren

Sharon voert campagne met veiligheid. Die gaat hij weer herstellen in Israël. Met zijn provocerende houding brengt hij de Palestijnen tot het uiterste: de tweede intifada breekt uit. Sharon kent geen genade. Hij laat tientallen Palestijnse leiders en honderden burgers ombrengen.

Daarnaast begint Sharon met het bouwen van de muur op de Westelijke Jordaanoever. Wat vervolgens in 2004 gebeurde, had niemand verwacht.

Weg uit Gaza

Israël trok zich terug uit de bezette Gazastrook. De conservatieve Sharon, die altijd op de hand van de kolonisten was, geeft de Gazastrook op. Israël vertrekt daar, en de nederzettingen van Israëlische burgers worden ontruimd. Volgens Sharon kan hij de veiligheid niet garanderen: er zijn te veel boze Palestijnen in de Gazastrook.

Voer op de molen van zijn critici: Sharon raakt vervreemd van zijn partij. Dus vertrekt hij bij Likud en vormt zijn eigen partij. Maar voordat hij kan zien dat die partij een verkiezingsoverwinning boekt, krijgt hij een herseninfarct. Sindsdien ligt Sharon in coma. Het lijkt erop dat het leven van een van Israëls meest invloedrijke politici, nu toch echt voorbij is.