Zelfverrijking bij onderwijsmoloch

Bij de onderwijsmoloch Amarantis die dit jaar ten onder ging heerste een angstcultuur en maakten bestuurders zich schuldig aan zelfverrijking. Signalen dat het niet goed ging werden door alle betrokkenen genegeerd. Dat staat in een conceptrapport over de val van Amarantis.

Amarantis verzorgde mbo-studies en voortgezet onderwijs in het noorden van de Randstad. Amarantis had 30.000 leerlingen en 3.000 medewerkers. Deze zomer werd de organisatie opgesplitst nadat ze 32 miljoen euro noodsteun had gevraagd.

Signalen

Volgens het conceptrapport zorgde de top van Amarantis goed voor zichzelf. Zo hadden de directieleden en hun adviseurs twee lease-auto's van de zaak, naast een vaste ov-kaart en taxivergoedingen. Een bestuursvoorzitter die in 2004 opstapte, bleef nog zes jaar adviseur met behoud van zijn volledige salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden, terwijl hij de laatste drie jaar niets meer voor Amarantis deed.

Amarantis ging prat op zijn zorgzame cultuur waarin het ging om idealen en niet om geld. In werkelijkheid werd de onderwijsinstelling autocratisch bestuurd en heerst er een angstcultuur waardoor signalen van misstanden niet doordrongen naar boven.

Gevoelige passages

Verder was het bestuur systematisch te optimistisch bij het maken van begrotingen. Er werd voorschot genomen op de jaarlijkse groei van leerlingen die er niet kwam. Daardoor was er op het laatst twee keer zo veel onderwijsruimte beschikbaar als nodig, zo staat in het rapport.

Betrokkenen benadrukken in de Volkskrant dat het een conceptrapport is. Ze zijn bang dat gevoelige passages er nog uitgehaald worden. Het definitieve rapport wordt maandag gepresenteerd.