NOS NieuwsAangepast

Het leven in Gaza is ontwricht

Door Lydia de Leeuw, onderzoekster bij het Palestinian Center for Human Rights

Dit artikel over het leven in Gaza maakt deel uit van een tweeluik over het dagelijkse leven in Israël en de Gazastrook. Over de toestand in de steden ten zuiden van Tel Aviv kunt u lezen in dit artikel.

Sinds woensdagmiddag heeft niemand in Gaza nog een oog dichtgedaan. De onbemande vliegtuigjes, 'drones', hangen boven iedere wijk en maken een doordringend brommend geluid, dag en nacht. Ongeveer ieder half uur vindt er in de buurt een luchtaanval plaats, vanuit F16's, apaches, drones en marineschepen. Ons gebouw mist inmiddels al enkele ramen en de kozijnen zijn verwrongen.

Het is onwerkelijk om te zien hoe het landschap van Gaza om mij heen langzaam verandert. Gebouwen die altijd vertrouwd waren, staan er nu niet meer. Onder andere een mediacomplex, moskee, voetbalstadion en het kantoor Burgerzaken van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Minister President Ismael Hanniye's kantoor zijn tot puin gebombardeerd.

Shock

Woningen en straten worden ook onder vuur genomen. In het Shifa ziekenhuis in Gaza-Stad sprak ik met enkele tientallen overlevenden van zulke aanvallen. Ze verkeren nog in shock. Hun familieleden slapen naast hen op de grond of in de gang van het ziekenhuis. De 13-jarige Duaa Hejazi vertelt hoe zij samen met haar moeder en broers en zussen op weg naar huis was na een wandeling met haar moeder. Toen ze bij hun huis aankwamen, vuurde een drone plots een raket af die vlakbij hen neer kwam. "Wij zijn kinderen", zegt ze. "We hebben dit nergens aan verdiend." Ze toont ook moed: "We zijn bezet en zoals Abu Omar [Yasser Arafat] zei: 'als je een berg bent, zal de wind je niet doen schudden'. We zijn niet bang en zullen sterk blijven."

Angst heerst er echter wel zeker om mij heen. Een grootschalig grondoffensief is eenieders grootste nachtmerrie. Israëls vorige militaire offensief in Gaza dat in drie weken tijd aan 1400 mensen (onder wie 1000 burgers) het leven kostte, ligt nog vers in het geheugen. Een andere angst is dat net als vier jaar geleden alle middelen van communicatie (mobiele en vaste telefoons, internet) worden afgesneden, waardoor het leger ongezien en ongehoord haar gang kan gaan in de Gazastrook.

Dichtbevolkt

We proberen ondanks de constante bombardementen ons werk te blijven doen en nieuws naar buiten te brengen over het bloedbad dat onder burgers wordt aangericht. De Gazastrook (tweemaal de oppervlakte van Texel) is met 1.7 miljoen inwoners, één van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld. Het uitvoeren van bombardementen met F16's, drones, apaches en oorloggschepen op dit gebied, maakt vele burgerslachtoffers, die vervolgens 'collateral damage' genoemd worden. Inmiddels hebben in de Gazastrook meer dan 50 burgers het leven gelaten als 'collateral damage' van de Israëlische aanvallen en er zijn ongeveer 500 gewonden gevallen, vrijwel allemaal burgers. Geen plek is veilig; er zijn geen schuilkelders, er is geen luchtalarm.

Gaza is in een spookstad verandert. Mensen gaan alleen naar buiten voor noodzakelijke inkopen of het opzoeken van een veiliger heenkomen, vaak het huis van familieleden. Het is te gevaarlijk om over straat te gaan omdat het onmogelijk te voorspellen is waar de volgende bom in zal slaan.

Staakt-het-vuren

Vrienden spreek ik nu alleen over de telefoon. Ze bellen me dag en nacht op om te kijken hoe het met me gaat en in de hoop antwoord te krijgen op de vraag die hen iedere minuut bezighoudt; wanneer stopt dit en komt er een grondoffensief?

Welke kant het op gaat, weet niemand. Politici wisselen standpunten uit. Diplomaten proberen weer een staakt-het-vuren tot stand te brengen. Ondertussen laten hier iedere dag mensen het leven.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl