Zwitserland ineens veel duurder

Door correspondent Wouter Meijer in Zwitserland

Echt goedkoop was Zwitserland nooit. Maar nu is het in korte tijd vreselijk duur geworden. Daar hebben veel mensen last van: toeristen zijn meer kwijt voor hun vakantie in de bergen, de Zwitserse industrie ziet zijn afzet inzakken en de gewone Zwitser rijdt inmiddels graag een flink eind om in de buurlanden boodschappen te doen.

De Zwitserse frank is een sterke munt en de Zwitsers zijn daar trots op. Net als op hun onafhankelijkheid, hun neutraliteit en hun stabiliteit. Maar té sterk is ook niet goed. De crisis van zowel euro als dollar drijft beleggers naar de laatste veilige havens die er zijn: goud, onroerend goed en de Zwitserse frank. Vier jaar geleden, voordat de financiële markten op hol sloegen, kreeg je voor een euro nog 1,70 frank, in april dit jaar was dat nog maar 1,30 en nu schommelt de koers tussen 1,15 en 1,20.

Voor toeristen betekent dat een flinke tegenvaller als ze thuis de afrekening van de geldautomaat en de creditcard openmaken. Hotels merken dat: vooral uit de buurlanden komen minder bezoekers, die merken het koersverschil duidelijker dan de Japanners of Russen. Men blijft ook korter, en geeft minder uit in restaurants.

Wintersportseizoen

De branche vreest vooral voor het wintersportseizoen. Wie nu de berichten over de dure frank hoort, zal de komende maanden minder snel voor Zwitserland kiezen om een skivakantie te boeken. Bijkomend probleem is dat de Zwitsers zelf vaker naar het buitenland gaan: ze krijgen voor hun vakantiefrank veel meer euro's als ze kiezen voor een van de buurlanden, want die hebben allemaal de euro.

Ook de detailhandel lijdt eronder. Boodschappen doen in het veel goedkopere Duitsland werd lange tijd vooral stiekem gedaan. Maar nu ook de grootste boulevardkrant officieel verkondigt dat het geen landverraad meer is om je geld in het buitenland uit te geven, is het hek van de dam. "De schaamte zal u snel vergaan, als u ziet hoeveel landgenoten, net als u, aan de kassa in Euroland staan", aldus Blick.

De Duitse supermarkten profiteren, vooral de grote prijsvechters waar Duitsland er zoveel van heeft. Bij winkelcentrum Lago in Konstanz, vlak over de grens bij het Bodenmeer, komt al een derde van de klanten uit Zwitserland. Sommige klanten rijden meer dan 100 kilometer naar "euroland" - tja, dan geef je graag ook wat meer uit als alles zo goedkoop is. Want arm zijn de meeste Zwitsers niet, de lonen ligger er duidelijker hoger dan in Duitsland.

Zwitserse kaas

Voor de Zwitserse industrie worden de problemen ook steeds duidelijker voelbaar. Niet alleen de export van de chemische industrie en de horloges loopt terug, zelfs de Zwitserse kaas is in zwaar weer beland. Zoals de Emmentaler, waarvan de smaak vooral om de enorme gaten heen zit: de export is sinds begin dit jaar met 20 procent gedaald. Een aantal kaasmakers heeft zijn bedrijf al gesloten, de anderen houden hun hart vast.

Een snelle oplossing is niet in zicht. Ook de euro invoeren is geen optie, dat betekent de komende jaren vooral dat je als rijk land meebetaalt aan de steun voor zwakke eurolanden. Een opmerkelijke oplossing komt van een aantal bedrijven waar de werkweek verlengd is: voor hetzelfde salaris moeten arbeiders een paar uur per week extra werken. Zo kunnen de producten goedkoper verkocht worden. Sommige trotse Zwitsers zullen dat wel voor hun vaderland over hebben. Maar of veel toeristen uit solidariteit een extra portie raclette zullen bestellen?

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl