Tugba Danismaz bezorgde Turkije goud bij het hinkstapspringen
NOS Sport

Het Turkse verdriet na de aardbeving was op de EK indoor nog duidelijk voelbaar

Femke Bol vloog bij de EK indoor in Turkije zo vertrouwd hard over de atletiekbaan, dat het leven voor even normaal leek in het door de aardbeving getroffen land. Maar dat was het niet. De gevolgen van de aardbeving die Turkije en Syrië op 6 februari trof, waren de afgelopen dagen nog duidelijk voelbaar in de Ataköy Arena in Istanbul.

De Nederlandse ploeg vroeg aandacht voor de ramp via een speciaal Giro 555-spotje. En de medaillewinnaars droegen vlaggen om hun schouders met het logo van de hulpactie.

Goud voor Danismaz

De Turkse atleten probeerden er het beste van te maken. En zorgden dat de lach in elk geval voor even terugkeerde bij hun landgenoten.

Femke Bol en Lieke Klaver vragen aandacht voor Giro 555

Tugba Danismaz was de enige Turkse atleet die een medaille pakte voor eigen publiek. Zaterdagavond veroverde ze goud bij het hinkstapspringen. Terwijl de toeschouwers juichten en enthousiast met Turkse vlaggen zwaaiden, brak de 23-jarige Danismaz in tranen uit.

Ze rende naar haar coach en viel hem al knuffelend in de armen. Na een maand vol ellende kwamen alle emoties er in één keer uit. "We gaan door een lastige periode als land. Als ik mensen blij kan maken met mijn medaille en als dat de wonden een beetje geneest, dan maakt me dat gelukkig en trots", aldus de winnares.

Bekijk hier hoe het enige Turkse medaillesucces werd behaald:

Turkse Danismaz wint goud met hinkstapspringen

Ook voor de Turkse sprinter Kayhan Özer draaide dit weekend niet alleen om de wedstrijden. Twee dagen voor de aardbeving dronk hij nog koffie met een vriend, die de ramp niet zou overleven.

Niet getraind

Özer komt uit Adana, een stad op 200 kilometer van het epicentrum. "In Adana zijn driehonderd mensen overleden en 25 gebouwen tegen de vlakte gegaan", vertelde de sprinter. "Mijn familie is nu tijdelijk verhuisd naar ons huis in de bergen. Mijn zus is bang om terug te gaan. Dat geldt voor veel mensen."

Özer kon het de eerste week na de ramp niet opbrengen om te trainen voor het titeltoernooi in eigen land. "Ik wilde niet trainen, ik wilde niet rennen. 50.000 landgenoten zijn overleden. Ik was gewoon verdrietig."

Hij twijfelde over deelname aan de EK, maar besloot toch in actie te komen. "Ik wilde voor mijn land meedoen, in de hoop mensen een plezier te doen. Ik hoop op betere tijden", zei de Turk. "Met een goede voorbereiding had ik mee kunnen doen om de medailles. Nu zat dat er niet in."

Bekijk hier het interview met Özer:

Turkse sprinter Özer: 'Er zijn 40.000 mensen dood, een vriend van me is ook oveleden'

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl