Geen domme acties meer: vissen en trainersvak manen feestbeest Lucius tot rust
Een visvijver in een bos tussen Eindhoven en Veghel. Toch niet bepaald een voor de hand liggende locatie om een oud-speler van het Nederlands elftal tegen te komen. Maar in het geval van Theo Lucius wel. Met zijn stichting is hij namelijk eigenaar van visvijver 'De Vossekuil'.
"Hier organiseren we dagen voor kinderen die ernstig ziek zijn of moeten leven met een beperking. Dan zetten we tenten op, is er muziek, zorgen we voor eten en drinken. Een dag zonder zorgen", vertelt de inmiddels 45-jarige Lucius, terwijl hij zijn hengel klaarmaakt met aas.
Dolfijntherapie in Curaçao
Met de opbrengsten uit de vijver verzorgt de voormalig voetballer reizen naar Curaçao voor de kinderen, waar ze dolfijntherapie volgen. "Als we een familie daarheen kunnen sturen en daarna het resultaat zien, dan doet dat wel iets met me."
Lucius voelt zich fijn bij de vijver in het bos. Tijdens zijn carrière kwam hij er al vaak. Even ontspannen na een wedstrijddag. "Dan kwam ik hier om te vissen, tot rust te komen en de wedstrijd te analyseren."
Kaarsvet drinken en rijden zonder rijbewijs
En rust kan Lucius, die zichzelf een feestbeest noemt, zo nu en dan wel gebruiken. De multifunctionele middenvelder, met PSV en Feyenoord op zijn cv, kwam na zijn spelersloopbaan een aantal keer opvallend in het nieuws.
Er was dat in 2015 opgedoken filmpje, waarop een bepaald niet nuchtere Lucius op een afterparty gloeiend heet kaarsvet drinkt. "Ik heb een kunstgebit en voel daar dus niks van", zei hij toen daarover.
Een jaar later werd Lucius veroordeeld tot een taakstraf van 80 uur. Hij werd door de politie achter het stuur betrapt, terwijl zijn rijbewijs was ingenomen. Ook werd er een kleine hoeveelheid MDMA gevonden in zijn auto.
"Niet de slimste acties", kijkt Lucius terug, alvorens hij een diepe zucht slaakt. "Ik kan hier van alles verzinnen, maar dat heeft geen zin. Je hoort zulke acties niet te maken, maar ik heb het wel gedaan. Daar loop ik ook niet voor weg. Het was onbezonnenheid, dom."
Tijden die inmiddels achter hem liggen. De reden? Lucius is inmiddels een serieuze trainer met ambitie. Toenmalig hoofdtrainer Phillip Cocu haalde zijn oud-ploeggenoot, kort na de veroordeling, naar PSV.
"Ik heb een goede band met Phillip en hij vroeg me om eens mee te lopen met de jeugd. Dat heb ik gedaan." Lucius is bij PSV doorgegroeid tot hoofdtrainer van Onder 18 jaar. "Het is mijn dagelijkse invulling en het bevalt me nog steeds hartstikke goed."
Trainersambities in betaald voetbal
Ook bij PSV zijn ze tevreden. De club wil dat Lucius binnenkort zijn proflicentie haalt. Met dat diploma op zak zou hij een nieuwe stap kunnen maken. "Dat is niet voor niets. Er liggen mooie plannen voor me bij PSV."
"Ik doe nu Onder 18, dat wordt misschien Jong PSV, misschien het eerste. En anders elders. Ik wil het betaald voetbal halen. Waar ik kansen ga krijgen, ga ik ze pakken. Ik ben benieuwd waar mijn plafond als trainer ligt en heb er vertrouwen in dat het een behoorlijk niveau is."
Net als het vissen maakt het trainerschap van Lucius een rustiger persoon. Het feestbeest - Lucius heeft nog altijd zijn eigen kroeg 'In d'n Ollie' (een verwijzing naar in de olie zijn; dronken zijn) in Heeswijk-Dinther - verdwijnt meer en meer naar de achtergrond.
"Ik ben anders gaan leven. Natuurlijk houd ik nog van een feestje, maar een stuk minder dan daarvoor. Ik leef nu om trainer te zijn en daar hoort een bepaald gedrag bij", zegt hij, al vissende vanaf de steiger, gehuld in een lange, zwarte jas.
'Ajax-PSV is haat en nijd'
Op z'n borst prijkt het logo van PSV. De club waarmee hij vier keer kampioen van Nederland werd. En waarmee hij vaak won op bezoek bij Ajax. 1-3, 2-4, zelfs 0-4: Lucius was erbij.
Met een heerlijke afstandsknal kreeg hij in 2001 de - toen nog - Amsterdam Arena stil. "De bal draaide zo de kruising in. Een moment waar je alleen van kunt dromen."
"Wij reden altijd vol vertrouwen Amsterdam binnen", weet de Brabander nog. "Ik heb er alleen maar goede herinneringen aan. Ajax tegen PSV is haat en nijd. Het bracht het beste in me naar boven."
Het wordt laat en het begint te schemeren in 'De Vossekuil'. De karpers in de vijver willen maar niet toehappen op de hengel van Lucius. "Nee helaas. Dat wordt een keer terugkomen."
