De huisraad van een van de pensions ligt op straat
In samenwerking met
Rijnmond
NOS Nieuws

50 jaar na rellen Rotterdamse Afrikaanderwijk: 'Acht dagen niet normaal slapen'

Het is komende week vijftig jaar geleden dat de Rotterdamse Afrikaanderwijk dagenlang werd geteisterd door rellen. Het geweld richtte zich tegen de zogenoemde "Turkenpensions" in de Wapenstraat. De bijna 80-jarige Cemalettin Sahin, eigenaar van een van de panden, blikt bij de regionale omroep Rijnmond terug op die augustus.

Er sluimert in 1972 al maanden onvrede in Rotterdam over de "Turkse gastarbeiders", zoals ze toen genoemd worden. Sommige mensen vinden dat Turken voorrang op woningen krijgen. De vlam slaat in de pan op donderdag 9 augustus als een Nederlandse vrouw tijdens haar verhuizing uit een pand van een Turkse pensioneigenaar ruzie krijgt over haar huurachterstand.

"Ze dachten waarschijnlijk: hier gebeuren verkeerde dingen, dat zal in die andere pensions ook wel gebeuren, dus wilden ze het oplossen door ons allemaal weg te sturen", verklaart Sahin over dat conflict.

De ruzie tussen boze wijkbewoners en Turken mondt uit in rellen. Relschoppers uit andere delen van de stad sluiten zich erbij aan. De ruiten van de vijf naast elkaar gelegen pensions worden ingegooid met stenen. Een brandbom volgt. Een van de pensions wordt overhoop gehaald en de inboedel belandt op straat.

Avond na avond probeert de politie honderden relschoppers te verdrijven, maar zodra de agenten vertrekken, komen de relschoppers weer tevoorschijn en vliegen de stenen weer naar binnen.

Bekijk hier een nieuwsuitzending over de rellen uit augustus 1972:

Cemalettin Sahin is sinds 1964 in Nederland en kocht zijn pand in 1969 voor 33.000 gulden. Hij is thuis als de rellen uitbreken: "Ze gooiden de ruiten in en wij snapten er niets van." Op de tweede dag van de rellen brengt hij zijn gezin in veiligheid en gaat zelf terug naar de Wapenstraat. "We hebben de bedden tegen de ramen gezet, zodat de stenen terug zouden stuiteren."

Sahin was bang, vertelt hij aan de regionale omroep. "Ik kon acht dagen niet normaal slapen, hooguit een paar uurtjes in de ochtend." Hij blijft tijdens de rellen binnen, net als de eigenaren van de andere pensions naast hem.

Stenen in de muur in een van de kamers in een pension

Na dagen van angst komt er een einde aan de rellen in de Wapenstraat. Buren van de overkant komen naar buiten: "Mannen, vrouwen en kinderen. Ze haalden de stenen van de straat en een van de mannen pakte de megafoon en sprak de relschoppers toe. Hij zei: 'Wij leven hier met deze Turken en hebben geen last van ze. Wij staan niet toe dat jullie ze nog langer aanvallen'. Ze hebben ons echt geholpen, dat voelde fijn."

Pensions op slot

In de weken na de rellen sluit de gemeente ruim veertig pensions, omdat ze niet voldoen aan de eisen van bouw- en woningtoezicht. In oktober 1972 worden nog 200 pensions gesloten.

Kort daarna volgt het besluit dat mensen met een niet-westerse achtergrond over de stad verspreid worden: maximaal vijf procent van de bewoners van een wijk mag een niet-westerse achtergrond hebben. Een meerderheid van de gemeenteraad in Rotterdam stemt voor. Twee jaar later vernietigt de Raad van State de regeling, omdat die in strijd is met het VN-verdrag dat discriminatie door de overheid verbiedt.

Ook Sahin stopt na de rellen met zijn pension in de Wapenstraat. Samen met zijn gezin gaat hij op de twee bovenste verdiepingen van het vier etages tellende pand wonen. De onderste twee verdiepingen verhuurt hij aan een gezin. Uiteindelijk verkoopt hij het pand jaren later voor 33.000 gulden, hetzelfde bedrag als waarvoor hij het had gekocht.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl