'Hartewens' van 102-jarige veteraan vervuld, hij is weer Nederlander
De droom van Tweede Wereldoorlog-veteraan André Hissink is in vervulling gegaan: hij is weer officieel Nederlander. De 102-jarige - de laatste overlevende vlieger van het 320 Dutch Squadron van de Britse Royal Air Force - kreeg gisteren een bewijs van zijn Nederlanderschap uitgereikt door de Nederlandse ambassadeur van Canada.
"Het voelt voor mij alsof iets eindelijk is rechtgezet", zegt Hissink aan de telefoon. Hij woont in Perth, in Canada. De veteraan heeft in 1953 zijn nationaliteit opgegeven, zodat hij aanvankelijk in Nieuw-Zeeland in dienst kon treden bij de overheid. "Ik heb het nooit op willen geven", legt de veteraan uit, maar het was volgens hem de enige manier om te kunnen werken in de luchtvaart.
Kwaad
Daar had hij tijdens de Tweede Wereldoorlog volop ervaring in opgedaan. Maar omdat Hissink zijn studie niet heeft afgemaakt, vanwege het uitbreken van de oorlog, en er te weinig reizigers waren, kreeg de veteraan te horen dat het onmogelijk zou zijn om in Nederland in de burgerluchtvaart te werken.
"Ik was er zo kwaad om", zegt Hissink. Hoewel hij zijn Nederlanderschap verloor, werd zijn stap naar het buitenland wel een succes. In Canada werkte hij bijvoorbeeld bij Canadian Pacific Airlines (CPA) en later bij de VN-organisatie International Civil Aviation Organization (ICAO).
'Nu echt tevreden'
Toch bleef het voor de geboren Nederlander oneerlijk aanvoelen dat hij op papier geen Nederlander was. En dat terwijl hij juist voor zijn geboorteland al die bombardementen heeft uitgevoerd, licht hij toe. Zijn naasten begonnen daarom een actie om hem zijn Nederlanderschap terug te geven.
"Hij wil heel graag als Nederlander kunnen sterven, het was zijn hartewens", zegt Yvonne Poppink van Museum Engelandvaarders. Zij was nauw betrokken bij de operatie om dit mogelijk te maken. Bij elkaar heeft het ongeveer een jaar geduurd om Hissink de Nederlandse nationaliteit terug te geven.
"Het was voor meneer Hissink gisteren een emotioneel moment", zegt Poppink. "Maar ook voor zijn familie, die is reuzetrots op hem." De veteraan mag zijn paspoort ophalen, zodra zijn pasfoto is verwerkt. "Ik ben nu echt tevreden", zegt Hissink opgelucht.
Hissink heeft veel meegemaakt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij ontkwam in 1940 aan het bombardement van Rotterdam door te schuilen in de toen nog onvoltooide Maastunnel. "Ik heb nog nooit van mijn leven zó'n brand gezien. Toen heb ik gezegd: dat ga ik de Duitsers betaald zetten."
De luchtvaartofficier wist zich aan te sluiten bij de Britse strijdkrachten. Samen met twee kameraden voer hij mee met een torpedobootjager, een schip dat aangemeerd lag bij Hoek van Holland. "Toen we aankwamen in Engeland was de Nederlandse regering stomverbaasd. Blijkbaar waren we de eerste militaire vluchtelingen die aankwamen."
Terug naar Batavia
Hij werd gepromoveerd van korporaal tot sergeant. Vervolgens voer Hissink naar de andere kant van de wereld voor zijn vliegopleiding door de Koninklijke Marine. Die vond plaats in het toenmalig Nederlands-Indië, waar hij in 1919 ook was geboren. "Ik was eindelijk weer thuis in Batavia, waar ik geboren was." Tegenwoordig is dit Jakarta.
In 1943 keerde Hissink terug naar Engeland om plaats te nemen in het roemruchte, Nederlandse 320ste squadron, een eenheid van de Britse luchtmacht. Als bommenrichter en navigator doorstond de militair 69 oorlogsvluchten. Van Frankrijk tot in Duitsland en de kust van Noorwegen. "We vlogen over het afweergeschut, gooiden de bommen en vlogen weer terug over het afweergeschut. Zodra je terug boven het Kanaal was, slaakte je een zucht van opluchting. Maar dan was je er nog niet: er waren ook vijandelijke jachtvliegtuigen in de lucht."
'Ik heb gezwijnd'
De voormalig militair heeft talloze strijdmakkers zien sneuvelen. Ondanks de altijd aanwezige angst, begon het werk op den duur ook een beetje te wennen. "Het is ongelofelijk als ik er aan terugdenk. Je hebt gezwijnd, zeg ik altijd tegen mezelf."
Nu is Hissink als enige nog in leven van zijn squadron. "Iemand moet de laatste zijn", zegt hij nuchter. Hij deed simpelweg zijn plicht, legt hij uit. Daarom voelt het voor hem ook zo goed dat hij opnieuw officieel Nederlands is.
Volgende maand wordt de veteraan 103 jaar oud. "Daar drink ik dan een biertje op", zegt hij lachend.