Nieuwe poging Friese Vogelwacht: kievitseieren zoeken op lijst Unesco

De Bond van Friese Vogelwachten (BFVW) gaat een nieuwe poging wagen om het aaisykje, het zoeken van kievitseieren, op de lijst voor immaterieel erfgoed te krijgen. Precies tien jaar geleden probeerden de Friezen dat ook, maar toen mislukte het omdat Nederland nog niet was aangesloten bij het Unescoverdrag met betrekking tot de bescherming van immaterieel erfgoed.

De poging van de Friese vogelwachters is opvallend want het zoeken, maar vooral het rapen van kievitseieren was lange tijd omstreden. Vooral onder druk van natuurbeschermers werd het in 2015 verboden.

Maar daarmee is de traditie niet minder belangrijk geworden, zeggen de vogelwachters bij Omrop Fryslân. De eierzoekers hebben het rapen vervangen door het koesteren. "De eieren en kuikens van de weidevogels worden in Fryslân beschermd en geteld door onze 3500 vrijwilligers. Dit noemen we nazorg en de beoefenaars nazorgers", aldus de BFVW in de officiële aanvraag voor plaatsing op de lijst op de website immaterieelerfgoed.nl.

"Aaisykje bestaat vooral uit kijken, gehurkt in de slootkant", vervolgt de bond. "Kijken naar het gedrag van een mannetje dat kuiltjes in de grond draait (dobke draaie) of een vrouwtje dat met strootjes 'smijt'. Een goede aaisiker kan niet alleen aan het gedrag van het kievitspaar aflezen en of en waar er een nest is, maar ook of er eieren in liggen. Daarmee is aaisykje een ambacht, een kunst en een sport."

Graslandbevloeiing

In juni buigt een toetsingscommissie van Unesco zich over de aanvraag. Vorig jaar werden onder andere de 'corsocultuur' en de valkerij op de lijst geplaatst. Dit jaar heeft Nederland naast het aaisykje (samen met andere Europese landen) ook de techniek van graslandbevloeiing voorgedragen voor de Unesco-lijst; graslandbevloeiing houdt in dat je water uit een rivier, beek of bron op zo'n manier omleidt dat het over een weide stroomt.