Edelhert Hubertus, icoon van de Hoge Veluwe, wordt verwerkt tot biefstuk

Het beroemde edelhert Hubertus, dat leefde op de Hoge Veluwe, wordt geserveerd in het restaurant van het nationale park. De kop wordt opgezet en tentoongesteld.

Het 10-jarige hert vond afgelopen dinsdag de dood tijdens de bronst. Hubertus werd aangevallen door een rivaal waarbij hij werd gevorkeld in zijn lies; doorboord door het gewei van het andere hert. Daarbij raakten meerdere organen beschadigd. Beheerders van het park verlosten hem vervolgens uit zijn lijden.

Het edelhert was erg populair onder bezoekers van het park. Het dier was in vergelijking met andere herten vrij benaderbaar en liet zich makkelijk fotograferen. Ook had hij een imposant gewei. Dat komt in een van de gebouwen op het nationale park te hangen.

Net als al het andere vlees van gestorven of geschoten wild in het park, worden de voor consumptie geschikte delen van Hubertus verwerkt tot bijvoorbeeld biefstuk en hertenworstjes. Alternatief zou zijn dat het hert wordt opgegeten door andere dieren in het park, of wordt opgehaald door een overheidsinstantie die het kadaver vernietigt.

Volgens parkdirecteur Seger van Voorst tot Voorst duurt het nog wel even totdat eerste stukken van het edelhert worden geserveerd. "Een geschoten dier moet eerst tot rust komen. Dat duurt enkele dagen en komt de smaak ten goede. Daarna gaat de slager het dier slachten en verwerken", zegt hij tegen Omroep Gelderland.

Wolf

Op de Hoge Veluwe wordt gejaagd op edelherten, wilde zwijnen en moeflons, omdat ze in het park geen natuurlijke vijanden hebben en de populatie anders te groot wordt. Beheerders schieten enkele tientallen dieren per jaar. Al het vlees wordt verwerkt voor consumptie.

In het nationale park worden steeds vaker wolven gespot. Beheerders proberen het roofdier buiten te houden, maar dat lukt - ondanks een groot hek om het park - niet altijd;