Fred Dakota, aanjager van indianencasino's, overleden

Op zoek naar een manier om de kost voor zijn gezin te verdienen, legde Fred Dakota de basis voor een miljoenenindustrie. Hij redeneerde dat een maas in de Amerikaanse wet hem als indiaan het recht gaf een casino te openen. Dakota, op 84-jarige leeftijd overleden, zette daarmee een ongekende ontwikkeling in gang.

Dakota was begin jaren 80 werkeloos en had door de recessie geen kans snel een baan te vinden, zeker niet als lid van een achtergestelde bevolkingsgroep. Toen herinnerde hij zich dat de leiders van de Keweenaw Bay Indian Community waar hij toe behoorde zonder veel ruchtbaarheid de regels voor gokken had opgerekt.

In de jaren 70 waren in steeds meer indianenreservaten bingohallen opgezet. Dat mocht omdat het Amerikaanse Hooggerechtshof had bepaald dat de jurisdictie van individuele staten sterk werd beperkt door de historische verdragen met indianenstammen. Als iets niet ronduit was verboden, mochten de verschillende stammen dat zelf reguleren, zoals bijvoorbeeld alcoholverkoop. Of gokken.

De gemeenschap van Keweenaw Bay had ook regels voor bingo ingevoerd, om geld te verdienen voor gemeenschapsprojecten. In een opwelling was besloten daar regels voor casino's aan toe te voegen. Daar maakte niemand gebruik van, totdat Dakota als eerste in de VS zo'n casinovergunning aanvroeg. De stamraad moest lachen om het verzoek, maar stemde er moeiteloos mee in.

Garage

Met een lening van 10.000 dollar bouwde Dakota de garage van zijn zwager om tot casino. Blackjacktafels maakte hij zelf met groen vilt, spelkaarten en fiches kocht hij bij een warenhuis en met zijn vrouw leerde Dakota zelf dealen uit een boekje. "Als je vijf kinderen te voeden heb, word je vanzelf creatief", zei hij later over het project.

Het initiatief sloeg aan: de eerste avond kwamen tientallen mensen langs en al snel moest hij meer croupiers aannemen en extra speltafels in de garage proppen. Al binnen een half jaar kon hij een eigen gebouw laten bouwen, The Pines.

Met de nieuwe gelegenheid begonnen echter ook de juridische problemen. De rechtsgeldigheid van zijn vergunning werd in twijfel getrokken. Een rechter oordeelde uiteindelijk dat Dakota inderdaad geen casino mocht runnen: gokken was in zijn staat Michigan alleen toegestaan voor non-profitorganisaties, niet voor individuen.

Miljarden

Hoewel Dakota daarmee zijn casino verloor, konden indiaanse non-profitorganisaties wel degelijk van deze maas in de wet gebruikmaken. Daarmee werd een lucratieve bron van inkomsten aangeboord voor een bevolkingsgroep die tot dan toe voornamelijk was vervolgd, verwaarloosd of genegeerd.

De stammen konden de miljarden uit het 'Native American gambling' steken in onderwijs, volksgezondheid, verbetering van de infrastructuur en behoud van tradities. Jaarlijks halen zo'n 250 stammen zo ongeveer 30 miljard binnen.

Hoewel Dakota uiteindelijk geen geld aan zijn avontuur overhield, kijkt hij er trots op terug. Het was voor hem namelijk ook een manier om de soevereiniteit van zijn volk te onderstrepen.

"Niemand wil ooit praten wat ons is aangedaan, hoe we zijn afgeslacht en onze cultuur is afgenomen", zei hij in 2012 in een interview. "Maar wij zijn de enige echte inheemse bevolking van Amerika. En ik zal niet toestaan dat men dat vergeet."