'Mijn zusje in Izmir belt me nooit op mijn werk, dus ik wist dat er iets ergs was'

• Wilco Tielemans

  redacteur Online

Het nieuws over de aardbeving in Izmir wordt door Burak Karahan (25) uit Den Haag nauwlettend gevolgd. Geslapen heeft hij nauwelijks vannacht; zijn moeder Ipek Akkus (50) en zus Berfin Karahan (20) wonen in de Turkse stad. Ze hebben daar een schoenenwinkel. "Mijn zusje belde me gisteren op mijn werk. Dat doet ze nooit, dus ik wist meteen dat er iets ergs was gebeurd", zegt Burak tegen de NOS.

De vrouwen wonen op de eerste verdieping van een appartementencomplex in een zwaargetroffen wijk in Izmir, die gisteren werd getroffen door een aardbeving. Berfin was thuis toen de grond begon te schudden. "Spiegels, grote kasten, alles viel opeens op de grond. Mijn zusje is in paniek naar buiten gerend, net als iedereen op dat moment. Gelukkig werkte het bellen via WhatsApp, want de gewone telefoonlijnen vielen onmiddellijk uit", zegt Burak.

Paniek

Zijn moeder was op het moment van de beving in de schoenenwinkel aan het werk. Ook daar ontstond paniek en rende iedereen naar buiten.

Op camerabeelden van de schoenenwinkel is te zien hoe mensen eerst nog rustig winkelen, waarna paniek ontstaat:

Moeder en dochter zijn naar een park in de buurt gegaan, omdat het voetbalstadion en andere plekken die door de autoriteiten werden aangewezen niet bepaald om de hoek liggen. "Alle muren in het huis zijn beschadigd. Het was te gevaarlijk om daar te slapen, heel veel mensen hebben in de open lucht of in hun auto de nacht doorgebracht", zegt Burak, die in Turkije als journalist werkte.

Zijn moeder mocht vanochtend even naar huis om wat kleren op te halen. Dit zag ze:

Uiteindelijk hebben moeder en dochter de nacht doorgebracht in een koffiehuis in de buurt, maar van slapen kwam weinig door de naschokken die ook nu nog het gebied teisteren.

Wifi

Burak heeft de indruk dat de reddingsdiensten in Izmir er alles aan doen om overlevenden van de beving op tijd te vinden. Ze krijgen daarbij hulp van vrijwilligers en dat is nodig, zegt Burak, omdat de Turkse coronamaatregelen een bureaucratische hindernis vormen. Iedereen die van de ene naar de andere provincie reist, moet daarvoor toestemming hebben van Ankara.

Er speelt nog iets anders: in Izmir zijn veel mensen politiek gezien tegen president Erdogan en zijn AK-partij. Sommigen zijn bang dat dat invloed gaat hebben op de inzet van de overheid.

Ondertussen helpen de mensen in Izmir elkaar. Een voorbeeld van burenhulp is dat velen de beveiliging van hun wifinetwerk uitschakelen, zodat iedereen erop kan inloggen en contact kan leggen met familie en vrienden.