Jacco Verhaeren
NOS Sport

Topcoach Verhaeren is terug en gaat in gesprek met NOC*NSF: 'Alles ligt open'

Sinds Jacco Verhaeren op 3 juni bekendmaakte dat hij terug zou keren naar Nederland, wordt er druk gespeculeerd over het volgende dienstverband van de succesvolle zwemcoach.

Verhaeren woont sindskort weer in Eindhoven en heeft inmiddels al een aantal gesprekken gevoerd over zijn toekomst, vertelde hij in Langs de Lijn En Omstreken.

"Er zijn al wel heel wat gesprekken geweest met andere landen, in Europa. En binnenkort ook wel een paar in Nederland. Tot nu toe heeft alles met zwemmen te maken", vertelt Verhaeren, die ook een functie buiten de zwemsport niet uitsluit.

Verhaeren voor het eerst werkloos: 'Binnenkort koffie drinken met Maurits Hendriks'

De 51-jarige Brabander, die in het verleden grote successen vierde met Pieter van den Hoogenband, Inge de Bruijn en Ranomi Kromowidjojo, werkte de afgelopen zeven jaar als hoofdcoach van de Australische zwembond.

Toen de Olympische Spelen van Tokio met een jaar verplaatst werden, besloot hij om niet nog een jaar langer te blijven.

Op de koffie bij Maurits Hendriks

Dat besluit werd meteen positief ontvangen door de Nederlandse sportwereld. Chef de mission Van den Hoogenband, die onder Verhaeren drie olympische titels won, zei dat hij blij was dat de 'verloren zoon' weer terug zou keren.

De naam van Verhaeren werd ook al snel in verband gebracht met de positie van technisch directeur bij NOC*NSF, de rol die Maurits Hendriks nu vervult. "Ik ga ook zeker binnenkort een bakje koffie drinken met Maurits. En eens kijken of er ook in andere sporten nog iets te doen is", zegt Verhaeren op NPO Radio 1.

"Het gaat er bij dat kopje koffie niet om dat ik hem zou willen vervangen, laat dat heel duidelijk te zijn. Maar gewoon om te brainstormen over wat er allemaal in de Nederlandse sport gebeurt."

Pieter van den Hoogenband met zijn coach Jacco Verhaeren bij de Spelen van 2004 in Athene

Met van den Hoogenband heeft Verhaeren inmiddels al wel koffie gedronken, vertelt hij. "Daar is niks besproken waar jullie op zitten te wachten", reageert de zwemcoach na enig doorvragen over een mogelijke samenwerking bij NOC*NSF met zijn voormalige pupil.

Een rolverdeling van Van den Hoogenband als chef de mission en Verhaeren als technisch directeur oogt niet vreemd immers. "Deze vraagt achtervolgt me al een of twee jaar: ga je dat doen? Als ik het wist dan zou ik het zeggen, maar nee. Het ligt echt allemaal open."

Trots en tevreden

Wat het ook wordt, Verhaeren kijkt in ieder geval met trots terug op zijn periode bij de Australische bond. De Nederlandse coach bracht Australië weer naar de wereldtop van het zwemmen, nadat de Spelen van Londen in 2012 op een mislukking waren uitgelopen.

Onder Verhaeren werd Australië weer een grootmacht: bij de laatste WK won de ploeg 19 medailles (vijf keer goud, negen keer zilver, vijf keer brons). Alleen Amerika presteerde beter. "De nummer twee van de wereld met 25 miljoen inwoners is wel heel goed in het zwemmen. Wat dat betreft is dat iets om heel trots op te zijn", vindt ook Verhaeren.

De Australische estafettevrouwen wonnen bij de WK vorig jaar goud op de 100 en 200 meter estafette

Toen de Nederlandse coach in 2013 begon was de situatie 'Down Under' heel anders. "Er was weinig vertrouwen en bijna geen samenwerking. Ze vonden echt dat ze iemand van buitenaf nodig hadden om dat te veranderen. Er moest weer een beetje een eenheid van gemaakt worden. Het vertrouwen tussen de bond, de coaches en atleten was erg laag."

Regels en sancties

"Er heerste ook echt een afrekencultuur. Australië is het land van de regels en sancties. Dat heb ik wel om kunnen draaien door er een zelfsturend team van te maken, door afspraken te maken in plaats van regels. Dat klinkt als cliché, maar dat is wel heel belangrijk, zeker als een team heel erg onder druk staat."

Verhaeren vindt het jammer dat hij zijn periode niet heeft kunnen afsluiten met de Olympische Spelen van Tokio, maar hij heeft zijn Australische werkgever wel met een gerust hart achtergelaten.

"Ik moet het ook niet zwaarder maken dan het is. Het is natuurlijk een teleurstelling dat je je werk niet kunt afmaken. Ik heb bijna zeven jaar in Australië gezeten met als doel: Tokio. We hadden vorig jaar een uitstekend WK, dus dat was een mooie opmaat. Maar aan de andere kant denk ik: als ik het op deze manier kan achterlaten en goed kan overdragen, dan is dat voor mij wel naar tevredenheid."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl