Tien jaar geleden samen in een gastgezin, nu herenigd bij Heracles

• Eline de Zeeuw

  redacteur Sport & Buitenland

"Het eten was niet altijd naar onze zin of smaak. Dan smokkelde Mo hamburgers mee naar zijn kamer", herinnert Noah Fadiga zich. "Daar moesten we altijd om lachen. Maar ik was ook geen engel hoor."

Mo Amissi haakt in: "Noah had onder zijn bed een hele winkel vol snoep en frisdrank. Dan kwam ik stiekem naar zijn kamer om koekjes te pikken."

Als jeugdspelers zaten Mo Amissi en Noah Fadiga samen in een gastgezin in het Belgische Jette, een klein kwartier van Brussel. Daar woonden ze samen met andere jonge voetballers van RSC Anderlecht. Nu, tien jaar en verschillende clubs en gastgezinnen later, zijn de twee weer herenigd bij Heracles.

Amissi (nu 19) speelt sinds een jaar voor de Almelose club, Fadiga (20) kwam deze zomer over van FC Volendam. "Ik was superblij om hem terug te zien", zegt Amissi. "Het is mooi om te zien hoe Noah is gegroeid en hoe hij zich heeft ontwikkeld als mens."

Het voelde gelijk weer als vanouds, zegt Fadiga. "We lachen nog steeds om dezelfde grappen. Het is fijn om bij een nieuwe club te komen en iemand te vinden met wie je zoveel hebt meegemaakt. Dat geeft wel een boost."

In het betaald voetbal spelen gastgezinnen soms een belangrijke rol. Wanneer spelers op jonge leeftijd gescout worden en niet dicht genoeg bij de club in de buurt wonen om dat goed met school te kunnen combineren, is opvang door gastouders vaak een oplossing. Zij werken samen met de club en nemen vaak meerdere voetballers tegelijkertijd in huis. Meestal gaat het om jongens van 16 jaar en ouder, maar soms zijn ze een stuk jonger.

Noah Fadiga was twaalf toen hij in Jette kwam wonen, Mo Amissi was nog maar tien jaar oud. "Ik was het jonkie van de groep", zegt Amissi. "Ik moest alle klusjes doen, eerder slapen, dat soort dingen."

International voor het land van zijn moeder

Hij zegt het met een grijns, maar als kleine jongen was het voor hem niet makkelijk om in een onbekende omgeving terecht te komen. "In mijn voetbalcarrière heb ik eigenlijk nooit thuis gewoond", zegt de in Aalst geboren linksbuiten. "Altijd waren er gastgezinnen en internaten."

Amissi maakte nog geen minuten in het eerste elftal van Heracles, maar mag zich al wel international noemen: hij speelde met Burundi, het land waar zijn moeder vandaan komt, onder andere op de Afrika Cup.

Ook Noah Fadiga heeft Afrikaanse roots. Zijn vader, Khalilou Fadiga, kwam 38 keer uit voor het nationale elftal van Senegal.

In het Belgische Jette trokken Amissi en Fadiga veel naar elkaar toe. Fadiga kon niet goed opschieten met de gastouders, een Italiaanse vrouw en Belgische man van in de vijftig. "Ik had het moeilijk. Ik was aan het puberen, ver van thuis in Antwerpen. Dat werkte niet. Wij zaten helemaal alleen, terwijl andere kinderen gewoon thuis bij hun ouders zaten en het warme gevoel van een gezin konden ervaren."

'Heeft me gebracht waar ik nu ben'

Het is een tijd die hen heeft gevormd, zeggen ze, zittend in de schaduw op de tribunes van het stadion van Heracles. "Ik ben veel zelfstandiger geworden. We moesten op tijd komen, leren in een groot gezin te leven en de regels te volgen", zegt Fadiga. En Amissi: "Het heeft me gebracht waar ik nu ben."

Inmiddels wonen ze op zichzelf en maken ze hun eigen regels. Beiden hebben een appartement in het centrum van Almelo, op zo'n 300 meter van elkaar. Tien jaar na het gastgezin kunnen ze uit het raam weer naar elkaar zwaaien.