Arts wordt niet vervolgd in euthanasiezaak

Een arts die een 84-jarige vrouw in 2017 had begeleid bij haar euthanasie wordt niet vervolgd. Dat is de conclusie na een strafrechtelijk onderzoek dat is gedaan naar deze zaak. Er is volgens het OM onvoldoende bewijs om de arts te verwijten dat ze niet volgens de zorgvuldigheidsnormen zou hebben gehandeld. Wel moet de arts haar besluitvorming voortaan wat beter uitleggen.

De bewuste vrouw was ernstig ziek. Lichamelijke aandoeningen zorgden ervoor dat zij zich niet meer goed kon bewegen. Ook had ze pijn omdat haar medicatie niet goed werkte en had ze last van allerlei bijwerkingen. Er was sprake van ondraaglijk en uitzichtloos lijden en de vrouw weigerde om verder behandeld te worden. Ze vroeg haar huisarts om euthanasie. Die verwees haar door naar de Stichting Levenseindekliniek (SLK). Daar werd haar zaak besproken en kwam er tweemaal een positief advies voor euthanasie.

Andere behandelingen

Maar de Regionale Toetsingscommissies Euthanasie (RTE) dachten daar anders over. Zij vonden dat de betrokken arts niet voldoende naar andere behandelmogelijkheden had gekeken. Misschien waren er wel andere oplossingen om het lijden weg te nemen en was het lijden dan niet uitzichtloos geweest.

Het strafrechtelijk onderzoek wees later uit dat er geen twijfel was over de door de arts gestelde diagnose. Andere behandelingen waren wel overwogen, maar bij de opties die er waren, viel geen reële verbetering van de klachten te verwachten.

Geen strafrechtelijk verwijt, wel beter uitleggen

Het College van procureurs-generaal oordeelt dat er geen bewijs is voor een strafrechtelijk verwijt. De arts kon inderdaad spreken van uitzichtloos en ondraaglijk lijden en mocht de conclusie trekken dat er geen andere oplossing was om het lijden te verlichten. Wel is de arts op de vingers getikt omdat ze haar beweegredenen niet inzichtelijk genoeg had gemaakt toen de RTE haar handelingen ging beoordelen. Pas bij het strafrechtelijk onderzoek was er meer informatie die de nodige context gaf.

De arts had in een eerder stadium beter moeten motiveren (ook aan niet-medici) waarom zij overtuigd was van de uitzichtloosheid en ondraaglijkheid van het lijden van de patiënte. Ze had ook beter moeten onderbouwen dat er geen andere manier was om het lijden te verlichten. De arts is gevraagd om dit in de toekomst beter te doen.