Utrechter lost 75 jaar oude belofte uit Duits kamp in
Het had nog wat voeten in de aarde. De Utrechter Oscar Kocken richtte er zelfs een website voor op. Maar het is gelukt. Na lang zoeken heeft hij de familie opgespoord van Cornelis Marinus van Leeuwen, die net na de oorlog in een Duits gevangenenkamp bij Oberhausen zat en daar Kockens opa tegenkwam.
Cornelis, toen 20 jaar, gaf Kockens grootvader destijds een bijbel met de vraag om die terug te brengen aan zijn familie. 75 jaar later lost Kocken die belofte in. Zodra de coronacrisis voorbij is, gaat hij met de bijbel naar de weduwe van Van Leeuwen.
"Het was lang geleden dat ik zo met bonzend hart aan de telefoon heb gezeten", zegt Kocken bij RTV Utrecht.
Een zak kersenbonbons
De zoektocht van Kocken begon tijdens een bezoek aan zijn oma in Eindhoven. Normaal geeft zij hem dan een zak kersenbonbons mee, maar nu legde ze een oude bijbel op tafel. Die was door de opa van Kocken meegenomen uit het Duitse gevangenenkamp, maar nooit teruggebracht naar de familie van Van Leeuwen.
"Mijn opa heeft in de jaren na de oorlog verschillende pogingen ondernomen om de familie van de jongen te vinden. Maar toen hadden ze geen internet en nu wel. Dat maakt het niet per se makkelijker maar wél haalbaarder", aldus Kocken.
De Utrechter moest het doen met een paar aanwijzingen. "Op de eerste pagina staat: uitgereikt aan Cornelis Marinus van Leeuwen bij het verlaten van de zondagsschool Jezus Roept U in Woerden." In de bijbel zaten een paar brieven die een incompleet beeld verschaften van toen. Kocken vermoedt dat Cornelis gedwongen te werk was gesteld in Duitsland en daarna in het kamp terechtkwam.
Boodschappen van zijn moeder
"Die jongen was net 20 en wordt ver Duitsland ingestuurd in de oorlog ver van zijn familie en het enige dat hij van die familie heeft, is die bijbel met die boodschappen van zijn moeder erin", aldus Kocken.
Met de brieven van de moeder lukte het Kocken om het adres van Cornelis' ouders te vinden. Maar die bleken al lang geleden te zijn overleden. Kocken vreesde op dood spoor te zijn beland, richtte de website www.groetenvaneenonbekende.nl op en bleef doorzoeken. Dat bleek niet voor niks, toen een onbekende contact opnam en zei: de ouders van Cornelis waren de opa en oma van mijn moeder."
Het minste wat ik kan doen
Het familielid van de man in het kamp had verbazingwekkend nieuws: de weduwe van de man leefde nog én Cornelis zelf had het kamp overleefd. Kocken kreeg het telefoonnummer van de weduwe en belde haar. De weduwe vertelde dat haar man na de oorlog weer naar Woerden was gekomen. Daar had zij hem ontmoet.
Cornelis overleed tien jaar geleden. Maar het boek terugbrengen naar de weduwe is het minste wat hij kan doen, aldus Kocken. Zo gauw de coronamaatregelen voorbij zijn, gaat de bijbel terug.