Sanne Wevers terug op de balk: 'Leuke dingetjes testen, heel veel zin in'

Ze is nog niet op het niveau dat ze wenst, maar inmiddels voelt Sanne Wevers zich weer mans genoeg om zich te meten met de internationale turnelite. Vijf maanden na haar laatste optreden - bij de WK in Stuttgart - had Wevers vandaag in actie willen komen bij wereldbekerstrijd in Bakoe.

Nu bijna de voltallige Nederlandse ploeg zich vanwege de coronacrisis terugtrekt, zal ze echter nog even in de wachtkamer moeten plaatsnemen.

Dat haar rentree echter aanstaande is, staat vast. Wevers verheugt zich erop weer haar kunsten te kunnen vertonen op de balk, het onderdeel waarop ze vier jaar geleden in Rio de Janeiro olympisch kampioen werd.

Na dat succes belandde ze al snel in de lappenmand. In de maanden voor de WK kampte ze met een blessure aan de rechterkant van haar lichaam. Dat leidde af en toe tot een onwillig rechterbeen. En als je iets niet kunt gebruiken bij een evenwichtsoefening op een tien centimeter brede balk, is dat het wel. Onzekerheid en angst waren het gevolg.

Mislukte WK - individueel dan, want de Nederlandse vrouwenploeg kwalificeerde zich voor de Spelen van Tokio - en een mysterieuze heupkwetsuur later is Wevers back in business. De problemen met de heup zijn weliswaar niet helemaal voorbij, onder controle heeft ze het wel.

Over de grens

"Ik kan mijn trainingsprogramma gewoon weer aan en stappen maken. Maar het is wel een soort weegschaaltje dat in balans moet blijven. Ik loop tijdens de training af en toe tegen mijn eigen gretigheid aan. Dan ga ik net over de grens en moet ik even pas op de plaats te maken. En dan herstelt het ook weer goed na een zware belasting, merk ik. Het voelt allemaal wel weer goed."

Zonder slag of stoot is die weg terug omhoog niet gegaan bij Wevers, die tot een paar weken voor de WK in Stuttgart ook al driekwart jaar aan de kant stond. Eigenlijk is Wevers al sinds ze in 2016 die gouden olympische medaille omgehangen kreeg, bezig zichzelf op de rails te houden. Ze moest leren met haar nieuw verworven status om te gaan.

"Ik kan wel zeggen dat ik in vier jaar tijd heel erg gegroeid ben", kijkt ze terug. "Niet per se alleen als turnster, maar ook als persoon. Ik weet heel goed wat ik wil en waarvoor ik elke dag heel hard train, zes uur per dag. Dat is allemaal heel duidelijk voor mezelf en daar moet ik zo dichtbij mogelijk blijven. Ik moet die interne motivatie blijven voelen."

Wedstrijdsfeer

Die heeft ze eigenlijk altijd wel gehad en hielp haar mede aan de Europese titel in 2018. Helemaal met lege handen stond ze dus ook niet sinds het olympische succes. Maar ze is onmiskenbaar door een dal gegaan.

Ze hoopt binnenkort weer wat moois te kunnen laten zien. "Ik kan niet zeggen dat ik héél erg doortraind ben of een piek heb. Maar ik heb er wel heel veel zin in om die wedstrijdsfeer op te zoeken en weer te voelen waar je het altijd voor doet."

Met haar oefening keert ze terug naar de vertrouwde basis. "Ja, inderdaad, maar die is wel heel lang weggeweest. Er zitten leuke dingetjes in die ik in 2018 voor het laatst heb gedaan. Leuk om dat nu allemaal te testen. Een uitdaging. Zoals de losse radslagflikflak-combinatie en de losse overslag. Dat zijn zware acrobatische elementen en daar moet je je volledige kracht voor inzetten."

Acro-verbinding

"Het is heel fijn dat dat er weer in zit. Vooral met het oog op de Olympische Spelen. Al probeer ik ook nog steeds de uitbouw te zoeken, om het moeilijker te maken. Iedereen groeit door en daar moet ik in mee. Ik heb nu een aantal nieuwe combinaties en ben met een nieuwe opsprong bezig en nog een nieuwe acro-verbinding. Dat klinkt allemaal erg technisch, hè, haha."

De oren van een leek gaan er inderdaad van klapperen. Maar die hoort er ook een oefening op olympisch niveau in. Wevers kan dat alleen maar bevestigen. "Ja, als het allemaal gaat lukken en de voorbereiding goed gaat, heb ik zeker weer kans."

Op een medaille. Of misschien wordt het wel weer net zo'n dag als vier jaar geleden in Brazilië, waar een grote afbeelding in de trainingshal in Heerenveen haar elke keer weer aan herinnert. "Soms besef ik weer even hoe bijzonder dat moment was. Als ik dan nadenk over wat er allemaal is gebeurd, ook richting Rio, dan is het nog steeds een heel erg mooi moment om aan terug te denken."