De Vries is eruit: na twintig jaar topsport stapt hij van het ijs
Het is mooi geweest voor Douwe de Vries. De 37-jarige schaatser van Jumbo-Visma zet na dit seizoen een punt achter zijn loopbaan. Maar de ijzers worden niet helemaal weggestopt. "Ik ben wel echt heel gek op de sport. Misschien schaats ik volgend jaar wel mijn rondjes met Yep Kramer in plaats van zijn zoon Sven."
De oudste mannelijke schaatser van het peloton zwaait af met vijf wereldtitels op de ploegenachtervolging en één Nederlandse allroundtitel op zak. Die behaalde hij allemaal in de laatste jaren van zijn carrière. Want al begon hij zijn loopbaan op de langebaan, hij schuwde ook een langdurig uitstapje naar een andere discipline niet.
Op 23-jarige leeftijd besloot hij verder te gaan in de marathon. Tientallen podiumplaatsen later probeerde hij het in het seizoen 2011-2012 toch weer eens in races tegen de klok en plaatste hij zich verrassend voor de wereldbekers.
Olympische droom
Na dat seizoen maakte hij de overstap naar de ploeg van TVM om zijn olympische droom waar te maken. Hij bereikte de Spelen nooit, maar schaatste dus wel naar wereldtitels op de ploegenachtervolging, behaalde diverse Nederlandse titels en droeg als trainingspartner bij aan de successen van onder anderen Sven Kramer en Patrick Roest.
Afgelopen seizoen zat het De Vries vaak niet mee. "Op de momenten dat het echt moest gebeuren, was ik niet helemaal fit. Of ik had last van pijntjes. Je wordt toch ouder", geeft de routinier toe. Langzaam maar zeker begon hij steeds meer aan stoppen te denken.
Begin november pakte hij nog net een ticket voor de wereldbekers. Maar op de NK afstanden en de NK allround greep hij naast de startbewijzen voor de grote kampioenschappen.
Tijdens de wereldbeker in februari ging het in Calgary plots heel erg goed. De Vries reeg de persoonlijke records aaneen. Het zorgde voor verwarring. "De twijfel sloeg na mijn laatste weken nog wel toe. Het maakte dit besluit wel moeilijker", zegt De Vries.
Maar nu de knoop is doorgehakt, is er ook vooral opluchting. "Ik heb er nog best lang over zitten piekeren. Dit besluit heeft namelijk zo'n impact op je leven."
Toch viel de keuze op het onbekende, na een leven lang topsporter te zijn geweest. "Je denkt aan je gezin thuis ook. Ik heb een zoon Melle van bijna anderhalf en mijn vrouw Yanna werkt ook. Drie weken van huis is gewoon veel moeilijker dan eerst", vertelt de Fries. "Yanna heeft nooit gezegd dat ik moest stoppen. Die heeft mij altijd gesteund in de sport en zou dat altijd blijven doen."
Toekomst met perspectief
Wat hij nu gaat doen, is nog even de vraag. "Deze beslissing moest ik eerst nemen. Nu begint de volgende fase. Wat ik precies wil, weet ik nog niet. Daar ga ik rustig over nadenken. Een masterstudie zou ik ook nog graag eens doen." Dat zou voor De Vries een vervolg zijn op zijn afgeronde studie bio-technolgie.
Sinds februari 2019 is hij ook lid van de atletencommissie van de internationale schaatsunie ISU. Hij behartigt als voorzitter van die organisatie zeker nog drie jaar de belangen van de sporters. "En trainer?", herhaalt hij de vraag. "Wellicht."
Van zijn ploeggenoten was Sven Kramer de eerste die hij inlichtte over zijn besluit. "Hij vond het erg jammer, maar ook wel logisch. Ik was graag met hem doorgegaan. Al is het perspectief voor hem gewoon anders dan dat voor mij. Voor hem is het eenvoudiger om nog door te gaan."
Goud in Peking?
Als onderdeel van de succesvolle ploegenachtervolging had De Vries nog door kunnen gaan met het oog op de Olympische Spelen van Peking in 2022. Het mogelijke goud kon hem echter niet overhalen.
"Je wordt niet zo snel alleen voor de ploegenachtervolging geselecteerd. Dan moet je eigenlijk ook geplaatst zijn op een individuele afstand. En die kans is niet zo heel groot voor mij", is hij realistisch.
Een hoogtepunt kiezen is lastig als je twintig jaar topsport hebt bedreven. "Natuurlijk zijn die wereldtitels op de achtervolging mooi. Maar ik denk ook aan mijn eerste overwinning in de marathon", aldus De Vries.
"Mijn neef Willem Poelstra overleed in 1999 aan een hartstilstand op de Jaap Edenbaan in Amsterdam. Tien jaar later won ik op die plek mijn eerste marathon. De bloemen heb ik aan mijn tante gegeven. Dat vergeet ik nooit meer."
Ook de gedachte aan het schaatsen in een vol Thialf zal bij De Vries altijd warme gevoelens opwekken. "Toen ik dat voor het eerst meemaakte bij de WK afstanden in 2015 was dat echt overweldigend."
Doorzetter
Terugkijkend realiseert hij zich ook dat het schaatsen hem eigenlijk nooit moeite heeft gekost. "Lekker in een ploeg trainen, vind ik gewoon heel mooi. En ik mag van mezelf wel zeggen dat ik een doorzetter ben. Stond ook niet te lang stil bij tegenslagen. Ik probeerde er leermomenten van te maken."
Hij stopt. Maar toch denkt hij nu al stiekem na over volgend seizoen. "Ik denk dat ik echt wel lekker één keer in de week rondjes ga schaatsen. Met Yep Kramer of zo. En dan over een paar jaar, als Sven ook gestopt is, met hem erbij."
Kijk hieronder naar een reportage met Douwe de Vries, eind vorig jaar, in aanloop naar de NK afstanden:
