Documentairemaker Hans Keller (82) overleden, 'chroniqueur van een tijdperk'
Documentairemaker Hans Keller is op 19 december overleden. Zijn familie heeft dat bekendgemaakt in een overlijdensadvertentie in de Volkskrant. Keller was 82 jaar oud.
"Keller was niet alleen filmer maar vooral chroniqueur van een tijdperk", schrijft journalist Willem Pekelder op de website van de VPRO, een van Kellers werkgevers. "Hij nam de wereld, maar ook Nederland onder de loep op een wijze zoals niet eerder op tv vertoond. Hij liet ons het niet al te fraaie gezicht zien achter de schone façade."
Vastberaden maar soepel
Keller begon zijn carrière bij de Volkskrant en maakte begin jaren 60 ook radioprogramma's. In 1961 was hij een van de drijvende krachten achter de oprichting van de Zilveren Nipkowschijf, een prijs van tv-critici voor het beste tv-programma, meldt NH Nieuws.
Maar de meeste erkenning kreeg hij voor documentaires die hij maakte na zijn overstap naar de VPRO in 1969. Samen met Henk Hofland en Hans Verhagen bijvoorbeeld maakte hij in 1974 de film Vastberaden, maar soepel en met mate, waarin vijftien 'gewone' Nederlanders voor het eerst vertelden over hun rol tijdens de politionele acties in Nederlands-Indië.
De lulligheid en saaiheid alhier
Keller was ook de man achter tv-programma Het gat van Nederland waarin hij op soms bizarre wijze commentaar leverde op het "drama Nederland", op wat hij "de lulligheid en saaiheid alhier" noemde.
In de jaren 70 maakte hij ook in Amerika documentaires. Daarin schetste hij de eenzaamheid en het schuldgevoel die een individualistische samenleving als de Amerikaanse tot gevolg kan hebben.
Kellers magnum opus, schrijft Pekelder, was Hotel Atonaal; Rendez-vous der Vijftigers dat hij in 1993 samen met Remco Campert maakte. "Aan de hand van het oeuvre van die groep dichters schetste hij niet alleen een literair, maar ook een maatschappelijk tijdsbeeld van de jaren 50: een muf land vol oude mensen en leraren, literatuur van klein geluk en op de radio louter geaffecteerde stemmen."
Hans Keller bleef ook na zijn pensionering doorwerken. Rond zijn 67ste werd hij eindredacteur van het VPRO-programma Tegenlicht.