Groenewoud schaatst en bakt taarten: 'Honger naar overwinningen stilt nooit'

• Sjors Beukeboom

  redacteur Sport

Soms zijn haar handen nog geel, roze of blauw als marathonschaatster Marijke Groenewoud de ijzers onderbindt. Twee tot drie keer per week vertrekt ze gelijk van haar werk als taartenbakker naar de ijsbaan. "De kleurstof van het gebak gaat er soms maar moeilijk af."

Ze maakt in een bakkerij zogenoemde fondanttaarten. Fondant is een mix van glucose en suiker. Ter decoratie van de taart wordt er vaak een kleurstof aan het product toegevoegd. "Bijvoorbeeld voor verjaardagen of bruiloften", zegt Groenewoud, die donderdagavond aan de start van de marathonvierdaagse Trachitol Trophy staat.

Al jaren combineert de 20-jarige Hallumse haar werk met marathonschaatsen. "Ik bleef na mijn stage hangen en ik vind taarten maken een mooie ontspanning."

"Dan heb ik even iets anders aan mijn hoofd dan trainen", zegt de winnares van de eerste marathon in de KPN Cup dit jaar op de Jaap Eden IJsbaan.

Groenewoud maakte begin dit seizoen indruk op die openluchtijsbaan in Amsterdam. Met twee anderen reed ze het peloton op een ronde achterstand, waarna ze haar concurrenten in de finale overtuigend op achterstand reed.

Wel of geen verrassing?

Enerzijds was die overwinning van Groenewoud geen verrassing. Het was namelijk niet zozeer de vraag of de Friezin in haar carrière een schaatsmarathon zou winnen, maar eerder wanneer ze dat zou doen.

Anderzijds keek de schaatswereld wel op van het tijdstip van haar triomf. 'Rising star' Groenewoud won weliswaar bij de jeugd praktisch alles wat los en vast zat, maar werd vlak voor haar overstap naar de 'grote vrouwen' geveld door de ziekte van Pfeiffer.

Vertrouwen

Het duurde bijna een jaar voordat ze daarvan volledig hersteld was. "Vlak voor het WK junioren kreeg ik een terugval. Ik stond al op Schiphol toen ik besloot niet met de selectie mee naar Salt Lake City te gaan. Ik voelde mij vreselijk ziek."

"Dat was zuur, maar achteraf wel de juiste beslissing. Als ik wel was gegaan, dan was ik nog verder van huis geweest", aldus Groenewoud, die vorig seizoen pas echt het gevoel had dat ze terug was op haar oude niveau.

Haar coaches, Valentine Berga-Belloni en Jillert Anema, hielden in die moeilijke periode vertrouwen in hun pupil uit Hallum. De twee oefenmeesters werden beloond voor hun geduld, want Groenewoud reed in haar tweede seizoen als senior al meerdere malen naar het podium.

Oranjetenue

Maar op het moment dat ze op het hoogste schavot bij de vrouwen senioren mocht staan, duurde nog een jaartje langer. Ze werd overweldigd door de reacties na het winnen van de Jaap Eden Bokaal. "Ik had nog nooit op die baan geschaatst", zegt Groenewoud. "Laat staan dat ik wist dat het zo'n belangrijke wedstrijd was."

Met haar winst veroverde ze ook gelijk de leiding in het algemeen en jongerenklassement. Het "oranjepak" als leidster mag ze na vijf wedstrijden in de KPN Cup niet meer aan, maar ze leidt nog wel in het jongerenklassement.

Het oranjetenue is voor haar niet een doel op zich. Ook winst in de Trachitol Vierdaagse is waarschijnlijk nog te hoog gegrepen. "Voorafgaand aan het seizoen zei ik dat ik een of twee marathons wilde winnen. De eerste heb ik al binnen."

'Honger stilt nooit'

Maar, geeft ze toe, zodra ze haar tweede overwinning geboekt heeft, dan zal een derde zege het doel worden. En mocht die overwinning er vroeg in de Vierdaagse komen, dan wordt het "pillenpak" wel ineens een doel. "De honger naar overwinningen stilt nooit", aldus Groenewoud.

Dat geldt zowel voor haar persoonlijk als voor haar teamgenoten bij de ijzersterke formaties Team Easy Jet en Team Ziuz. "Ik mag van geluk spreken dat ze niet na teamsucces om een taart vragen", lacht Groenewoud.

"Dan kan ik mijn werk niet meer met het schaatsen combineren, dus breng ze vooral niet op ideeën."