Geen Froome, geen Dumoulin; welke Tourfavorieten blijven over?

• Stefan van der Weijde

  redacteur

Het ene jaar is het andere niet. De ene Tour is de andere niet. Stond vorig jaar met Tom Dumoulin nog een Nederlander op het eindpodium in Parijs, geflankeerd door de Britten Geraint Thomas en Chris Froome, dit jaar zal het podium er in ieder geval anders uitzien.

Dumoulin kondigde donderdag aan niet op tijd fit te zijn voor de start op 6 juli in Brussel. Froome meldde zich al eerder noodgedwongen af, nadat hij door een zware valpartij in het ziekenhuis was beland. En Thomas? Hij ging hard onderuit in de Ronde van Zwitserland. Of hij topfit aan de start verschijnt, is nog de vraag.

Geen tweede 'TDF'-podium dus (met een knipoog naar hun achternamen). Maar wie beginnen er dan wel topfit, okselfris en in topvorm aan de 106de Tour?

De nummer vier van 2018? Nee, ook hij is er niet bij. Primoz Roglic reed al de Giro d'Italia, werd vervolgens voor het eerst vader en bedankte voor de eer. Hij richt zich op andere doelen. De meest recente winnaars van de Vuelta en de Giro, respectievelijk Simon Yates en Richard Carapaz, laten de Tour eveneens schieten.

Kwartet winnaars

Van alle renners in het peloton blijven er dan nog slechts vier over die al eens een grote ronde wonnen.

Nairo Quintana

De 29-jarige Colombiaan won al de Giro (2014) en de Vuelta (2016). Kwakkelde een beetje de afgelopen jaren, had weleens moeite met de hiërarchie binnen Movistar, maar lijkt dit jaar weer meer motivatie te hebben. Koerst attenter en aanvallender. Reed vijf etappekoersen in 2019 en eindigde telkens bij de beste tien.

Vincenzo Nibali

Inmiddels 34 jaar. Won alle grote ronden al eens. De laatste keer was in 2016, toen Steven Kruijswijk in de slotdagen zijn roze trui verspeelde in de Giro. Is ook bezig aan een redelijk goed jaar. Werd tweede in de Giro op 1.05 van Carapaz. In het jaar dat hij de Tour won, 2014, had hij de Giro niet in de benen. Voor deze Tour stelt hij op voorhand geen hoge doelen. "Misschien een etappe en een trui".

Fabio Aru

De 28-jarige Italiaan won in 2015 verrassend de Vuelta, de ronde die dat jaar naar Tom Dumoulin leek te gaan. Hij had in de jaren daarna wisselvallige prestaties, maar dat kwam, zo bleek dit jaar, mede door een beknelde liesslagader. Daaraan is hij nu geholpen. Het is nog onzeker of hij opstapt in Brussel. Kende in 2017 een goede Tour, pakte de gele trui in de twaalfde etappe, maar kwam in de slotweek tekort ten opzichte van Froome en eindigde als vijfde.

Alejandro Valverde

Met het winnen van de wereldtitel in september lijkt ook de verzadiging toe te treden bij de inmiddels 39-jarige Spanjaard. Hij wint niet meer overal zo makkelijk als voorheen. Hij stond in zijn lange carrière vaak bij het rijtje met favorieten voor grote rondes, maar maakte dat slechts één keer waar: in de Vuelta van 2009, waarin Robert Gesink door een val zijn tweede plaats verspeelde. In de Tour is hij - op papier - niet de kopman van Movistar. Dat is Quintana.

Naast dat kwartet dachten de meeste wielervolgers in oktober, bij de presentatie van het parcours van de Tour, gelijk aan 'de Fransen'. Twee klimmers uit het thuisland stonden al eens op het podium.

Romain Bardet

De enige renner die de afgelopen vijf jaar onafgebroken in de toptien eindigde. Werd tweede in 2016 en derde in 2017, beide keren op minuten achterstand van winnaar Froome. Met slechts één individuele tijdrit, meer bergen én bij gebrek aan Froome is dit wellicht de beste kans voor de 28-jarige Bardet om de opvolger van Bernard Hinault te worden. Het is tot nu toe niet zijn beste jaar: hij werd vijfde in Parijs-Nice en tiende in de Dauphiné.

Thibaut Pinot

Reed sinds 2014 (derde) geen goede Tour meer. Daalangst en faalangst zaten hem in de weg. Is sinds het najaar bevrijd van druk na het winnen van de Ronde van Lombardije. Groupama-FDJ zet dit jaar alles op een goed eindklassement van de inmiddels 29-jarige. Zelfs sprinter Arnaud Démare laten ze thuis.

Julian Alaphilippe

Er is weinig dat de 27-jarige zenuwpees niet kan. Sprinten, klimmen, tijdrijden - alles beheerst hij. Won dit jaar al Strade Bianche, Milaan-Sanremo en de Waalse Pijl. Zou ook een goed klassement in een drieweekse ronde in de benen moeten hebben, maar dan zal hij ook in het hooggebergte een constant niveau moeten halen. Alleen dat heeft de bergkoning van de Tour van 2018 nog niet laten zien.

Ook Jakob Fuglsang (34), Richie Porte (34) en Daniel Martin (32) verdienen een vermelding in het rijtje van kanshebbers, al schaarde geen van allen zich ooit al eens bij de beste drie van een grote ronde. Dat deed Rigoberto Uran (32) al wel drie keer, maar naar zijn vorm dit jaar is het gissen. Hij kwam tot slechts zestien wedstrijddagen tot nu toe. Hij krijgt het vertrouwen van zijn ploeg Education First.

Steven Kruijswijk

Ook de kopman van Jumbo-Visma stond nog nooit op het podium. De 32-jarige Nederlander heeft er zijn doel van gemaakt dit jaar en dat lijkt op voorhand niet onhaalbaar voor de nummer vijf van 2018. Hij presteert al het hele jaar degelijk, met ereplaatsen in elke ronde waarin hij start. Alleen in de Dauphiné moest hij met een maagvirus de strijd staken. Hij is daar inmiddels van hersteld en hij bereidt zich met een hoogtestage voor op zijn vijfde Tour.

Zijn daarmee alle namen genoemd? Nee, naar twee talenten wordt reikhalzend uitgekeken. De eerste is Enric Mas, de verrassende nummer twee van de Vuelta. De 24-jarige Spanjaard krijgt hoogstwaarschijnlijk een vrije rol bij Deceuninck-QuickStep.

Egan Bernal

Rest nog de winnaar van Parijs-Nice en volgens velen de nieuwe favoriet: het 22-jarige Colombiaanse talent Egan Bernal. Waar hij opstapt, rijdt hij met de besten mee. Zelfs als hij moet knechten, zoals vorig jaar voor Thomas en Froome, eindigt hij nog bij de beste vijftien. Neemt hij bij het oude Sky-team het stokje over? Vanaf 6 juli weten we het.