Rechter geeft triatlete Visser na acht maanden haar titel terug
Een titel komt zelden vanzelf en in de triatlonsport al helemaal niet. De verontwaardiging bij Els Visser was dan ook groot toen ze maar liefst zes weken na haar zege bij de Ironman Maastricht in augustus 2018 - goed voor de Nederlandse titel - per e-mail vernam dat ze alsnog gediskwalificeerd was. Ze had namelijk bij het zwemonderdeel een boei gemist.
Visser moest haar gouden plak inleveren en had ook geen recht meer op het prijzengeld. Alle trainingsarbeid en -uren van de voorbije maanden om de wedstrijd over 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en 42,195 kilometer hardlopen tot een zo goed mogelijk einde te brengen, waren voor niks geweest.
Ze pikte het niet en deed verwoede pogingen het haar aangedane onrecht weg te poetsen. Tevergeefs. "De beslissing was genomen zonder dat ik gehoord ben", vertelde ze op de radio bij Langs de Lijn En Omstreken. "Maandenlang zijn we bezig geweest om gehoord te worden, zodat ik eindelijk mijn verhaal kon doen. En dat lukte gewoon niet."
"Toen hebben we gezegd: nu is de maat vol, nu gaan we juridische stappen ondernemen. Om rechtvaardigheid te krijgen."
En vandaag was het zover: de voorzieningenrechter van de rechtbank Midden-Nederland heeft in een kort geding bepaald dat ze onterecht is gediskwalificeerd door de wedstrijdleiding van Ironman Maastricht en de organisatie van de NK lange afstand 2018.
Daarmee is voorlopig - want de gedaagde partijen zouden nog een bodemprocedure kunnen beginnen - een eind gekomen aan een vreemde gang van zaken. Althans, in de ogen van Visser. De 29-jarige atlete bestrijdt niet dat zij - en niet alleen zij - een boei heeft gemist. Maar dat was het gevolg van een verkeerde aanwijzing van iemand van de organisatie.
"De fout is niet toegeven, maar er zijn heel veel getuigen", vertelde ze bij Langs de Lijn. "Zowel de Nederlands Triathlon Bond als Ironman heeft geen enkele moeite gedaan om de traceren wie er in dat bootje heeft gezeten, wie die aanwijzing heeft gedaan. Ze hebben geen moeite gedaan om uit vinden wat er nou precies gebeurd is. Dat deed mij ook heel erg pijn..."
Olympisch goud
De rechtbank wees erop dat volgens de reglementen binnen vijf minuten na de finish ingegrepen moet worden door de organisatie, tenzij er sprake is van omstandigheden die niet bekend waren toen werd besloten wie de winnaars waren. Visser heeft echter volgens de voorzieningenrechter aangetoond dat het missen van de boei meteen al bij de wedstrijdleiding bekend was.
Daarnaast wordt de organisatie verweten geen hoor- en wederhoor te hebben toegepast bij het nemen van de beslissing.
De genoegdoening zal groot zijn bij Visser, die haar frustratie niet onder stoelen of banken stak bij Langs de Lijn. "Ik train elke dag, dag in en dag uit, en steek er echt alle energie in. Omdat ik er zo hard voor heb gewerkt, voelt deze titel als olympisch goud voor mij. Want je wint niet zomaar een Ironman. En dan doet het heel veel pijn als zo'n titel onrechtvaardig wordt afgenomen."