Architect I. M. Pei (102), brein achter glazen Louvre-piramide, overleden

De beroemde Chinees-Amerikaanse architect I. M. Pei, de ontwerper van onder meer de bekende glazen piramide van het Louvre, is overleden. Hij geldt als een van de meest toonaangevende architecten van de twintigste eeuw. De ontwerpen van Pei, vooral bekend vanwege de sterke geometrische vormen en het gebruik van daglicht, zijn wereldwijd gebouwd. I. M. Pei was 102 jaar oud.

Ieoh Ming Pei werd in China geboren als zoon van een vooraanstaande Chinese bankier. In 1935 verhuisde hij naar de Verenigde Staten, om daar architectuur te studeren aan de prestigieuze universiteiten MIT en Harvard. In 1948 ging hij aan het werk bij de vooraanstaande New Yorkse vastgoedontwikkelaar Zeckendorf, waar hij voor het eerst zijn stempel drukte op de skyline van een metropool.

Na zeven jaar bij Zeckendorf richtte Pei zijn eigen bedrijf op, waarmee hij wereldwijd musea, hotels, scholen en andere bouwwerken ontwierp. In veel van zijn werk keren ruime constructies terug, die door het gebruik van geometrische vormen van staal, steen en glas gedurende de dag veranderen door de lichtinval. Hij maakte ook vaak gebruik van glazen piramides.

Een van zijn bekendste ontwerpen is de grote glazen piramide die hij aan het Louvre in Parijs toevoegde. Dat de Franse oud-president Mitterand juist hem koos werd controversieel gevonden, omdat Pei geen Franse architect was. Ook na voltooiing van de renovatie bleven zijn toegevoegde piramides omstreden, omdat veel Fransen de stijlbreuk met de rest van het Louvre wansmakelijk vonden.

Andere bekende projecten van Pei zijn het Bank of China-gebouw in Hongkong, het Musée d'Art Moderne Grand-Duc Jean in Luxemburg en de John F. Kennedy Library in Boston. Aan dat laatste project hield hij een vriendschap met Jacqueline Kennedy over.

Zijn meest recente ontwerpen zijn het Museum of Islamic Art (2008) in Qatar, dat werd geopend toen hij 91 jaar oud was, en het Macau Science Center (2009) in China. In 1983 kreeg Pei de Pritzker Prize, die wordt beschouwd als de Nobelprijs van de architectuur.