Kleine dierenopvangcentra lijden onder bureaucratie

De kleinere dierenopvangcentra in Noord-Holland zuchten onder de enorme hoeveelheid regels waar ze aan moeten voldoen.

Dat blijkt uit onderzoek van NH Nieuws onder alle twaalf opvangorganisaties voor wilde dieren. Volgens de overheid kost de administratie een half uurtje per dag.

Maar in de praktijk is dat acht uur, zegt Erik Bruinning van Vogelhospitaal Naarden. "Je wordt er niet lekker van." Medewerkers moeten alles aantekenen over de herkomst, ziektegeschiedenis en behandeling van het dier. Ook moet geregeld een dierenarts worden ingehuurd.

Niet genoeg mensen

Dat zijn tientallen pagina's per dier. Dat komt door de regels voor de opvang van wilde dieren. Voor het vogelhospitaal is het onmogelijk daar aan te voldoen. Bruinning: "We hebben niet genoeg ruimte, niet genoeg geld en niet genoeg mensen."

Dat probleem hebben bijna alle kleinere dierenopvangcentra in de provincie, omdat die weinig geld hebben en grotendeels draaien op vrijwilligers.

Marije de Wit, beheerder van Vogel- en Dierenopvang De Bonte Piet in Midwoud, loopt er ook dagelijks tegenaan. "Ik zeg wel eens dat ik meer papierwerk doe dan dat ik op de vloer sta." Ze "schippert" met de wet.

Dierenarts kost 3 ton

Sinds 2017 is de controle een taak van de provincie. Gedeputeerde Adnan Tekin licht de regelgeving nu door. Hij kijkt of de provincie eigen en simpelere regels kan opstellen. En of er extra geld moet komen om aan de regels te kunnen voldoen.

Bruinning denkt dat extra geld mooi is, maar dat het ook een druppel is op de gloeiende plaat. "Alleen al voor de inhuur van drie dierenartsen - die heb ik zeven dagen per week nodig als ik alles volgens de regels doe - zou ik 200.000 tot 300.000 euro kwijt zijn."

Levende patiënten

Hij heeft jaarlijks 5700 "levende patiënten". Het kwaliteitsprotocol schrijft voor dat een dierenarts elk beest dat binnengebracht wordt moet onderzoeken, een prognose voor het dier moet geven en een behandelplan moet opstellen.

Komt een dier te overlijden, wat ongeveer bij 40 procent gebeurt, dan moet er een post-mortemonderzoek plaatsvinden om de doodsoorzaak vast te stellen. "Dat duurt ook al snel zo'n drie kwartier."

De vrijwilligers van de opvang doen dit werk nu allemaal zelf. "Maar dat mag eigenlijk niet."