Oud-hoofdinspecteur politie: hard ingrijpen in Scheveningen werkte averechts
Ook vandaag nog wordt er nog flink schoongemaakt in Scheveningen. Het stinkt er nog steeds en het houtskool plakt nog op de straten. En er wordt nagepraat en gespeculeerd: waarom is het vuur aangegaan, terwijl bekend was dat de houtstapel te hoog was.
De gemeente besloot de vreugdevuren niet af te gelasten, mede om relletjes en brandstichting rond Oud en Nieuw te voorkomen.
En die angst komt niet helemaal uit de lucht vallen. De jaarwisseling in Scheveningen en Den Haag staat er om bekend dat het er stevig aan toe kan gaan, weet ook oud-hoofdinspecteur van de politie Den Haag Marnix Eysink Smeets. Jaar in jaar uit was het raak in Scheveningen.
Bekijk een overzicht van vreugdevuren door de jaren heen:
Plunderingen en rellen
"Al voor Oud en Nieuw gingen jongeren met busjes door de stad, op zoek naar kerstbomen en ander brandbaar spul", herinnert hij zich. "Dat verstopten ze dan in schuurtjes en met Oud en Nieuw kwam het tevoorschijn en werd op een willekeurige plek vuur gemaakt." Na Oud en Nieuw zaten er gaten in het asfalt op plekken waar een brandstapel was geweest. En daar bleef het niet bij: ook waren er jaarlijks grootschalige plunderingen en rellen.
Terugslaan was het devies toen. "De ME was eigenlijk de hele nacht op allerlei plekken aan het optreden. Vuren liepen uit de hand of politie werd uitgedaagd." Maar het werkte averechts. Dus besloten betrokken partijen de relschoppers een alternatief te bieden.
"We zeiden toen: jullie willen een brandstapel, dan spreken we samen af waar, we leggen er zand onder zodat het asfalt er niet aan gaat en we maken afspraken over de hoogte. Hou jij je niet aan de afspraken? Dan treden we op. Het werkte perfect."
Verbieden?
Had de gemeente het vuur gisteren moeten verbieden? "Er zijn meerdere risicofactoren die de gemeente heeft moeten meewegen", zegt Marco Zannoni, directeur van het COT, het instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement in Nieuws en Co. "Zo zijn er de risico's van mensen op het strand, maar ook met wat er met de stapel zelf kan gebeuren, tot mogelijke onrusten in de stad."
Zannoni vraagt zich af of die afweging zo gemakkelijk te maken was. "Nu we weten hoe het is afgelopen kan je denken: deze uitkomst weegt niet op tegen de angst voor onrust. Maar we weten niet welke informatie er beschikbaar was."
Ook volgens Smeets is conclusies trekken en beslissingen nemen nu te vroeg. "Dan beslis je uit emotie", zegt hij. "Nu zegt je onderbuik: verbieden of er heel hard optreden, maar beiden zijn geen oplossing. Behalve voor het uitslaan van spierballentaal of als jij je boosheid wil uiten. Het is 28 jaar goed gegaan, dan is het niet nu per definitie gevaarlijk."
