Kreek ziet zichzelf niet als redder Rosario: 'Die eer komt alleen Pablo toe'

Vorig jaar was Pablo Rosario nog gewoon een speler in de Jupiler League. Nu is hij neo-international, speelt als een routinier op het middenveld van PSV en houdt hij zich staande tussen Lionel Messi, Ivan Rakitic en Sergio Busquets.

Daar zag het aanvankelijk niet naar uit. Kort nadat hij zich had gemeld in Zeist voor zijn eerste kennismaking met het Nederlands elftal, deed Rosario een opvallende uitspraak: "Michel Kreek heeft mijn carrière gered."

"Hij wilde zijn carrière een kans geven en maakte een bewuste keuze", stelt Kreek nu gedecideerd en bescheiden. "Maar je moet het niet groter maken dan het is."

Hoe zit het dan? Op 17-jarige leeftijd leek de voetbalcarrière van Rosario voorbij. Dat de vrolijke jongen met de lange dreadlocks talent had, zag iedereen. Hij speelde een jaar in de jeugdopleiding bij Feyenoord, werd begeerd door alle topclubs in Nederland en werd teamgenoot van Abdelhak Nouri, Steven Bergwijn en Donny van de Beek bij Ajax. En toen, na drie jaar, moest hij opeens weg.

Ten einde raad belde Rosario's vader met Kreek. De oud-Ajacied, in 1992 nog winnaar van de UEFA Cup, had Rosario een tijdje onder zijn hoede gehad als jeugdtrainer bij de Amsterdammers. In 2013, toen de interne machtsstrijd na de Cruijff-revolutie steeds meer slachtoffers begon te eisen, werd Kreek hoofd jeugdopleiding en trainer van de A1 bij zusterclub Almere City.

En zo was Kreek, tegenwoordig assistent-bondscoach van de Nederlandse voetbalsters, op het juiste moment op de juiste plek om de toekomstdroom van Rosario een beslissend zetje te geven. "Hij moest weg bij Ajax en zijn vader belde mij", herinnert Kreek zich als de dag van gisteren. "Toen heb ik gezegd: ik wil het graag van Pablo zelf horen."

Waarom kwam hij bij u terecht?

"Ik denk omdat wij een band hadden. Ik heb hem als stagespeler bij Ajax in de Onder-13 gehad. Na een jaartje bij Orlando Trustfull werd ik bij Onder-15 zijn trainer. Die band was iets wat wij allebei voelden."

Maar hij was niet geslaagd bij Ajax, dan gaat u toch ook twijfelen?

"Pablo was langdurig geblesseerd. En hij was niet een heel opvallende speler. De wil om een grote bijdrage aan het team te leveren zonder zelf op te willen vallen, had hij wel. Maar andere jongens vielen wat meer op."

"Ik wist heus wel dat een speler als Pablo een versterking was voor de selectie, maar ik wilde wel eerst een gesprekje met hem, een op een. Even polsen: hoe sta je erin, wat verwachten we van elkaar? We hebben toen ergens in Amsterdam, vlak bij zijn huis afgesproken. Vervolgens zijn we meteen doorgereden naar Ajax om de overschrijving in orde te maken. Er was niet veel tijd meer over voor de overschrijvingsdatum voorbij was. Het moest allemaal snel gebeuren."

Wat voor speler kreeg u onder uw hoede?

"Toen hij jonger was, speelde hij wat frivoler dan nu. Bij mij in de A1 van Almere City speelde hij bijna altijd rechtshalf, aanvallend ingesteld. Maar Pablo is heel allround, hij kan zich op bijna alle posities heel goed manifesteren. Gaandeweg heeft hij steeds meer een wat verdedigende rol gekregen, de rol die hij nu bij PSV heeft."

"Op een gegeven moment hadden we bij Oranje Onder-19 centraal achterin problemen en daar speelde hij ook hartstikke goed. Hij weet op iedere positie wat er van hem gevraagd wordt, dat is een natuurlijk talent van hem. Hij is de ultieme teamspeler."

Wanneer kwam zijn doorbraak?

"Pablo speelde nog bij mij in de Onder-19 van Almere City, toen we besloten dat hij het jaar erop bij de A-selectie van trainer Fred Grim zou trainen. We vonden dat hij op een hoger niveau moest trainen en zouden per weekend bekijken wat voor hem de beste prikkel was.

"Maar toen vertrok Grim naar de KNVB. Onder zijn opvolger Maarten Stekelenburg begon Pablo aan de voorbereiding met het eerste. Die periode was ik op vakantie en kreeg ik een belletje van Stekelenburg: 'Die Pablo zie je niet meer terug. Hij doet het zo goed, die houd ik erbij.'"

En dat gebeurde?

"Ja, Stekelenburg heeft hem vanaf de start in de basis gezet. Dat was echt lef van Maarten, om bij zijn eerste job in het betaalde voetbal een A-junior in de basis te zetten. Ook al waren de resultaten niet zo goed, Pablo kreeg elke wedstrijd de tijd."

Na 17 wedstrijden stond Almere City laatste met 10 punten uit 15 wedstrijden. Het kostte Stekelenburg zijn baan, maar ook zijn opvolger Jack de Gier koos voor Rosario.

"Het is heel goed voor hem geweest dat hij veel speeltijd kreeg bij Almere City. Daardoor heeft hij zich kunnen doorontwikkelen en in de kijker kunnen spelen. Hij speelde als tweedejaars A-junior een heel jaar in de Jupiler League. Wedstrijdminuten zijn ongelooflijk essentieel. Maar het is vooral Pablo die zichzelf heeft ontwikkeld en zijn kansen heeft gegrepen."

Had u verwacht dat hij zich zo makkelijk staande zou houden dit seizoen? En dat hij zijn debuut zou maken voor Oranje?

"Nee, dat heeft mij ook positief verrast. Ik heb wel altijd de overtuiging gehad dat hij de eredivisie makkelijk aan zou kunnen. Dat bleek ook wel. Maar hij heeft zich spectaculair ontwikkeld. En er is nog steeds ruimte om zichzelf te verbeteren."

U was zelf ook een teamspeler, een middenvelder als Rosario in het Ajax dat in 1992 de UEFA Cup won. Nu staat Rosario onder de hoede van Mark van Bommel, die in die rol de internationale top heeft bereikt. Hoe belangrijk is dat?

"Als je trainer bij PSV zelf tot de internationale top behoorde op die positie, dan pluk je daar als speler de vruchten van. Maar dat Pablo nu op dit niveau speelt, die eer komt toch echt Pablo toe."

Spreekt u Rosario nog weleens?

"Via Whatsapp hebben we af en toe nog contact bij hoogtepunten, zoals zijn debuut bij PSV, zijn eerste duel in de Champions League en zijn selectie voor het Nederlands elftal. Die hoogtepunten hebben elkaar inderdaad snel opgevolgd."

"Het is hartstikke leuk als je spelers met wie je op jonge leeftijd gewerkt hebt, nu ziet schitteren op het allerhoogste niveau. Ik ben vooral trots op hem. Ondanks al die tegenslagen is hij nooit bij de pakken neer gaan zitten. De droom die hij had is hij nu aan het verwezenlijken."

Hij zei onlangs dat u zijn carrière heeft gered. Wat vindt u daarvan?

"Dat is ook hartstikke mooi. Ik voel me vereerd dat hij dat zegt en dat hij zoveel waardering uitspreekt. Maar tegelijkertijd zeg ik: het is vooral zijn verdienste geweest. Hij heeft al die stappen gemaakt op het veld."