Eenzaamheid Tannane voorbij: 'Waarom ging de tijd in Spanje niet zo snel?'
Las Palmas de Gran Canaria, bekend om idyllische stranden, zijstraatjes vol zomeravondsfeer en te kleine tapasrestaurantjes, en het ultieme vakantiegevoel. Op het Spaanse eiland genieten van het leven, maar voor voetballer Oussama Tannane werd het leven daar juist een kwelling.
Spelen tegen FC Barcelona, Real Madrid, wie wil dat nou niet? Iedere voetballer droomt van de Spaanse competitie. Prachtige stadions, elftallen vol baltovenaars, aanvallend voetbal en een aangenaam klimaat. Een fijne huurbestemming, dachten Tannane en zijn club Saint-Étienne in de zomer van 2017.
Maar in plaats van een mooi jaar werd het een seizoen van blessures, weinig speeltijd, berichten over een vechtpartij op de training en eenzaamheid.
Na een halfjaar werd hij alweer teruggehaald door Saint-Étienne, de club die hem dit jaar verhuurt aan FC Utrecht. Vanaf het trainingscomplex van zijn huidige club vertelt Tannane over zijn ongelukkige tijd in Spanje.
Wat ging er daar allemaal mis? En wat is er waar van de vechtpartij op de training? Tannane zou het aan de stok hebben gehad met ploegmaat Loïc Rémy (ex-Chelsea). "Daar is helemaal niets van waar", stelt de buitenspeler.
Niet klappen, maar knuffelen
"Loïc en ik waren beste vrienden. We hadden een keer discussie op de training, maar uiteindelijk knuffelden we met elkaar en waren we het snel vergeten. Maar het ging slecht met Las Palmas, dus de mensen zoeken dan wat."
Tannane en Rémy kwamen inderdaad een keer te laat bij het eten, al had dat volgens de Marokkaan een goede reden. "Wij gingen naar beneden, waar we altijd ontbeten. Eenmaal daar kregen we te horen dat het eten boven was. Toen kwamen we daar één minuut te laat." Het tweetal werd direct de deur gewezen.
De taalbarrière werd Tannane te veel. "Het is heel lastig als je ergens de taal niet spreekt. Als er mensen dan allemaal dingen naar je schreeuwen, denk je: je kunt wel lullen, maar als je geen Engels spreekt, kan ik het ook niet begrijpen."
Het eiland dat door veel Nederlanders wordt omarmd als vakantiebestemming vol gezelligheid, werd voor de voetballer een gevangenis. "Ik voelde me wel eenzaam. Ik had alleen maar water om me heen en kon nergens heen. Als je weg wilde, moest je vliegen."
Wachten totdat avond voorbij is
Het contact met zijn familie hield hem op de been in Spanje. "Ik ging elke dag facetimen zodat de tijd lekker snel ging. Ik zat vaak thuis, keek televisie en was aan het wachten totdat de avond voorbijging."
De salarisstrook kan nog zo fijn zijn, van eenzaamheid is het lastig gelukkig worden. Dat heeft de 24-jarige Tannane wel ondervonden. Hoe anders is het nu, nu hij terug is in de eredivisie, dicht bij zijn familie woont en weer basisspeler is bij een club.
"Nu gaan de dagen veel te snel voorbij. Bij Utrecht zijn we vaak rond drie uur klaar, dan ga ik naar huis, eet ik wat en is het alweer avond. Waarom ging de tijd in het buitenland niet zo snel?"