Wielerjaar 2018: wereldtitels, zeges in De Ronde én eindpodium Tour

Met de eendagskoers Japan Cup en de slotetappe in de Ronde van Guangxi afgelopen weekend, zit het wielerjaar 2018 er nagenoeg op. En wát voor wielerjaar was het voor Nederland. Vooruit, vorig jaar wonnen 'we' bij de mannen nog de Giro d'Italia en dat gebeurde dit jaar niet. Maar met wereldtitels bij de vrouwen, zeges in de Ronde van Vlaanderen én podiumplaatsen in de Giro én de Tour, was het voor Nederland een ongekend succesvol jaar.

We raken snel verwend. Er was al enige teleurstelling over het net niet winnen van een grote ronde door Tom Dumoulin. En nee, Steven Kruijswijk slaagde er net niet in om het podium te bestijgen in de Vuelta of te winnen op Alpe d'Huez.

28 jaar na Breukink

Maar daarbij werd voorbijgegaan aan het feit dat het, in het geval van de Tour, 28 jaar geleden was dat er überhaupt een Nederlander op het podium stond. En de zege van Niki Terpstra in Vlaanderens Mooiste? Daar had Nederland zelfs 32 jaar op moeten wachten, sinds 1986 toen Adrie van der Poel zegevierde in de Ronde van Vlaanderen.

Met nu alleen de Ronde van Hainan nog voor de boeg kan er nog geen definitief oordeel worden geveld over het totaal aantal Nederlandse zeges in 2018, maar met - tot dusver - 86 staat Nederland op een zeer fraaie derde plaats achter Italië (151) en Frankrijk (124). Andere grote wielerlanden als België (75) en Spanje (69) zullen de achterstand niet meer overbruggen.

Ter vergelijking; de afgelopen drie jaar werd de 86 niet gehaald.

Groenewegen, Terpstra, Dumoulin

Twaalf van de overwinningen in 2018 werden geboekt op het allerhoogste niveau, de WorldTour. Zo wonnen Dylan Groenewegen en Wout Poels etappes in Parijs-Nice, was Niki Terpstra de beste in de E3 Prijs en dus de Ronde van Vlaanderen en zegevierde Tom Dumoulin in tijdritten in de Giro en de Tour.

Groenewegen won ook twee etappes in de Tour, Taco van der Hoorn was de beste in een rit in de BinckBank Tour en er was de doorbraak van Fabio Jakobsen. De 22-jarige neoprof van QuickStep won in het voorjaar al Nokerse Koerse en de Scheldeprijs, maar hij was ook de beste sprinter in ritten in de BinckBank Tour en de Ronde van Guangxi.

Revelaties: Jakobsen en Van der Poel

De man die het meeste opzien baarde was toch Mathieu van der Poel. Als hij niet aan het mountainbiken of veldrijden was, disciplines waarin hij het WK-podium haalde dit jaar, maakte hij graag een uitstapje naar de weg. En niet zonder succes. Hij won de nationale titel op de weg en was zelfs dicht bij de Europese titel in Glasgow; hij pakte zilver.

Bij de vrouwen stond er dit jaar geen maat op Anna van der Breggen. Wat dat betreft niets nieuws, maar er was wel degelijk één verschil met andere jaren: dit keer won de 28-jarige Zwolse ook de belangrijkste wedstrijd van het jaar. Ze soleerde op imponerende wijze naar de wereldtitel op de weg.

Sinds de tijden van de Franse succesrenster Jeannie Longo was het niet meer voorgekomen dat een vrouw won met 3 minuten en 42 seconden voorsprong op de nummer twee.

In het voorjaar domineerde Van der Breggen al door de WorldTour-wedstrijden Strade Bianche, Ronde van Vlaanderen, Waalse Pijl én Luik-Bastenaken-Luik te winnen. Daar wilde ze in juli La Course aan toevoegen, maar dat ging mis. Ze lag op kop, zag de finish al liggen, maar viel stil.

Dat stelde die andere Nederlandse uitblinkster in 2018, Annemiek van Vleuten, in staat haar nog voorbij te gaan. Van Vleuten zegevierde daarnaast ook in de Giro Rosa én werd wereldkampioen tijdrijden.