'De carrière van Bertens is geslaagd, maar nu moet ze verder'

Voor het eerst sinds Richard Krajicek heeft Nederland weer een vertegenwoordiger bij de absolute elite van het mondiale tennis. Sinds maandag is Kiki Bertens namelijk officieel de nummer tien van de wereldranglijst.

Natuurlijk, een ranglijst is niet hetzelfde als het winnen van een groot toernooi of zelfs een grandslamtoernooi. Toch verandert het leven van een tennisser zodra de toptienbarrière geslecht is. "Voor mij was het iets heel groots. Het is natuurlijk een droom die uitkomt", kijkt Richard Krajicek terug.

Enorme impact

Krajicek was pas 20 jaar toen hij in 1992 voor het eerst tot de beste tien spelers van de wereld behoorde. Zeven jaar later, in 1999, behaalde hij de hoogste klassering in zijn loopbaan: de vierde plaats.

"Ik dacht dat het maximale dat ik ooit zou halen misschien tophonderd zou zijn. En toen stond ik opeens toptien. Dat had zo'n impact op mij. Ik moest dat echt langer verwerken dan ik dacht."

Krajicek bereikte de toptien voor het eerst in november 1992. "Ik won het toernooi van Antwerpen, het laatste toernooi van het jaar. En toen mocht ik - omdat er twee blessures waren - totaal onverwacht meedoen aan de Masters, wat nu de World Tour Finals heet. En zo stond ik een dag later opeens in Frankfurt te tennissen met de beste acht van de wereld."

Kleedkamer met eigen naam

Hetzelfde zou in het verschiet kunnen liggen voor Bertens. Net als Krajicek bereikte ze de mijlpaal op de wereldranglijst vlak voor het prestigieuze eindtoernooi, waaraan alleen de beste speelsters ter wereld mogen deelnemen. Veel tastbaarder kan de nieuwe status niet worden.

Krajicek herinnert het zich nog goed: "Ik werd opgehaald bij het vliegveld, kwam terecht in een enorme suite, had kleedkamers met m'n eigen naam erop. Zo ging ik van best wel een goede speler - ik had de halve finales van de Australian Open gehaald en stond bij de beste twintig - opeens naar de elite. Dat was best speciaal."

De debutant verloor bij de Masters in Frankfurt van Goran Ivanisevic en vervolgens nipt van nummer één van de wereld Jim Courier, maar won zijn derde duel van Michael Chang. Twee maanden later verloor hij in de tweede ronde van de Australian Open van de relatief onbekende Amerikaan Todd Witsken.

"Je kunt heel veel zelfvertrouwen krijgen", aldus Krajicek, die evenwel ook de keerzijde ervoer. "Ik merkte dat ik het vuur miste en speelde een slechte Australian Open. Gelukkig is verliezen de beste motivatie die er is."

Angst bij Bertens tegenstanders

"Bertens' carrière is geslaagd", vertelt tenniscommentator Marcella Mesker, zelf in 1983 de nummer 31 van de wereld. "Het is een grote status binnen het circuit, maar ook daarbuiten."

"Het heeft een grote impact in de eerste plaats op Bertens zelf, want het brengt ook weer verwachtingen met zich mee. Maar hoe vind jij het om tegen een toptienspeelster te spelen? De angst zit erin bij tegenstanders. Die denken: oh, ik moet nu tegen een heel goede tegenstander."

"Bertens coach Raemon Sluiter zal zeggen: er verandert helemaal niks", is de overtuiging van Mesker. "Hij zal zeggen: we blijven onze training uitvoeren, ze blijft die heuvels oprennen, ze blijft goed en gezond eten en iedere dag, iedere minuut blijven we aan haar spel werken. Maar de buitenkant verandert natuurlijk wel: het verwachtingspatroon, de internationale media."

Nóg harder werken

Volgens Mesker zit er nog meer in voor Bertens. "Ze werd dit jaar bij de grandslams al tot outsider gebombardeerd. Dat heeft ze heel goed gedaan, maar dit is toch weer een stapje verder. Er zal nog meer van haar gevraagd worden."

"Dit moet een inspiratie zijn om nóg harder te gaan werken", vervolgt Mesker. "Ze moet denken: jeetje, als ik tiende kan staan, dan kan ik ook achtste en ook zevende staan en misschien wel zesde. Tussen vijf en tien zit er ruimte in het vrouwentennis. Dat weet zij en dat weet Sluiter. Een stimulans dus. En zo moet ze het ook benaderen. In de absolute top gaat het er alleen nog om wie het graagst wil winnen."

Met de status van een toptienspeelster verandert ook de marktwaarde van Bertens. Als toernooidirecteur van het ABN Amro toernooi in Ahoy kan Krajicek een goede inschatting maken van de waarde van zo'n toptienklassering.

"Je startgelden gaan omhoog, want er zijn altijd directeuren die een aantal toptienspelers wil hebben", weet Krajicek. "Meestal staan er speciale bonussen in je contracten. Maar iedere toptienspeler is anders. Nick Kyrgios staat niet eens toptwintig en is toch nog steeds een heel gewilde spelers bij sponsors en toernooidirecteuren. En je hebt spelers rond nummer tien voor wie minder interesse is. Het hangt van persoonlijkheid af."

"In Nederland heeft Bertens een hoge gunfactor", vermoedt Krajicek. "In het buitenland is ze misschien nog niet heel bekend. Daarvoor moet je finales gaan halen en winnen op grandslams. En dat zou gewoon kunnen. Maar in Nederland zullen er best veel dingen gaan veranderen."