Zo beleefden Zuid-Koreanen hét moment van de top

Op het centraal station van de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul is het zoals iedere ochtend razend druk. Maar vandaag is het toch een andere ochtend dan alle andere, want vandaag wordt er geschiedenis geschreven.

Op de televisies van het station is niets anders te zien dan beelden van de historische ontmoeting tussen de Amerikaanse president Trump en zijn Noord-Koreaanse collega Kim Jong-un in Singapore. De mensen die wachten op hun trein turen naar de schermen waarop urenlange live-uitzendingen lopen.

Het is iets voor 10.00 uur in de ochtend, lokale tijd. Trump en Kim kunnen ieder moment in beeld komen en elkaar de historische handdruk geven waar zo lang naar wordt uitgekeken.

Verslaggever Jeroen de Jager loopt rond op het station. "Ik let vooral op de gezichtsuitdrukkingen van de leiders", vertelt een van de reizigers hem. "Ik ga kijken of het oprecht is, met een echte blik. Dat vind ik heel belangrijk."

Tientallen fotografen hebben zich net als onze verslaggever op het station verzameld om de reacties van de doorsnee Zuid-Koreaan vast te leggen. Zodra ze Kim Jong-un uit de auto zien stappen, klikken ze met hun camera's. Ze maken een foto van de reizigers, die kijken naar de beeldschermen waarop de Koreaanse leider te zien is.

"Je ziet gewoon dat hij heel nerveus is en dat de spanning in zijn lijf zit, dat hij zich afvraagt wat er uiteindelijk gaat gebeuren", becommentarieert een man die de beelden van Kim observeert.

En dan, om 4 minuten over 10, een applaus. De twee leiders wandelen naar elkaar toe en schudden elkaar de hand. "Ik voel dat we een land zijn. Dat voel ik nu, tijdens deze handdruk. Het is een belangrijke zaak voor ons land. Dit wordt geschiedenis."

Op de schermen worden de herhalingen van het historische moment van zojuist keer op keer herhaald. Kim is lachend in beeld. Een voorbijganger wijst ernaar. Hij is onderweg naar zijn trein, maar bij dit moment wil hij wel even stilstaan.

"Dit doen ze voor de camera's en voor de pers. Ik weet niet of ik dit wel of niet moet geloven, want als ze straks onder vier ogen gaan praten, weet ik zeker dat er een ander soort gesprek volgt", zegt hij terwijl hij naar zijn trein loopt en aan zijn werkdag gaat beginnen.