Medailles bij Invictus Games 'zijn leuk, maar de echte winst is herstel'
Vandaag worden door Defensie de Nederlandse deelnemers aan de Invictus Games in Sydney gepresenteerd. Het gaat om 24 (voormalig-)militairen die tijdens hun werk bij de Nederlandse krijgsmacht fysiek of mentaal gewond zijn geraakt.
Een van de deelnemers is Annelies Homma. Zij gaat handboogschieten en zeilen. Annelies heeft PTSS. Ze voelt een voortdurende onrust en kan bijna niet meer stoppen met hardlopen. Door handboogschieten leert ze stil te staan en te focussen, dat is dan ook haar doel voor de Invictus Games. "Sommige deelnemers missen een arm of twee benen en sommigen hebben PTSS, net als ik."
Bij deze games gaat het erom een persoonlijk doel te bereiken, legt Annelies uit. "Voor mij is dat rust vinden en juist niet heel erg prestatiegericht te zijn. Ik hoop zelfs zonder medailles terug te keren."
Annelies weet nog precies het moment waarop bij haar PTSS is begonnen. Ze werkte in 2008 als woordvoerder voor Defensie en ging op missie naar het vliegveld van Kandahar in Afghanistan. "Het was op de achtste dag van de missie, ik zat achter mijn bureau en plotseling hoorde ik een suizend geluid. Net als in die tekenfilms over de road runner, alsof er een rotsblok naar beneden werd gegooid. Ik wist meteen dat dit een raket was."
Volgens het protocol ging Annelies twee minuten op de grond liggen en daarna naar de bunker. "Een van de raketten was drie meter naast mijn bureau terechtgekomen. Godzijdank was hij niet ontploft. Ik ben vanaf dat moment volledig in de overlevingsstrategie gegaan. Constant compenseren voor het feit dat ik dit overleefd heb en 25 anderen niet."
Ik moet mezelf echt dagelijks afbeulen en uitputten totdat ik fysiek pijn heb zodat ik geen emoties kan voelen.
Later dat jaar begon Annelies met hardlopen. "Ik moet mezelf echt dagelijks afbeulen en uitputten totdat ik fysiek pijn heb zodat ik geen emoties kan voelen. Ik loop uren hard en de moeilijkste dagen zijn nu de verplichte rustdagen."
Deelname aan de Invictus Games in Sydney zijn voor Annelies heel belangrijk. "Het lucht enorm op om je problemen met andere veteranen te delen, je bent niet de enige. Sommige deelnemers zijn al verder met hun herstel. Dat motiveert me enorm om harder aan mijn eigen herstel te werken."
Alle deelnemers kunnen door hun deelname iets voor hun eigen herstel betekenen, zegt Annelies. "Het mooie van deze games is dat het niet om winnen gaat. Medailles zijn leuk, maar de echte winst is herstel."