Kavita Tarnattie met een foto van haar vermiste man Raj
NOS NieuwsAangepast

Woede en ongeloof over trage zoektocht na zeerovers-tragedie Suriname 

  • Harmen Boerboom

    correspondent Suriname

  • Harmen Boerboom

    correspondent Suriname

Kavita Tarnattie (28) staat op de steiger en staart uitdrukkingsloos over het snelstromende bruine water van de Surinamerivier. Gisteren heeft ze gehoord dat haar man Raj op zee vermist is. Vanuit Guyana vertrok ze meteen naar Paramaribo om te wachten op nieuws over het lot van de vader van haar twee jonge kinderen.

Ze toont een pasfoto van Raj en praat zacht met trillende stem in bijna onverstaanbaar Guyanees. "Waarom hebben de piraten onze mannen mishandeld en overboord gegooid? Wie gaat er nu voor mijn kinderen zorgen?"

Vrijdagnacht werden vier vissersboten met in totaal twintig voornamelijk Guyanese bemanningsleden overvallen en mishandeld met machetes. Daarna werden ze, sommigen verzwaard met auto-accu's en ankers, overboord gegooid. Maar vier van de mannen overleefden het drama en werden, na uren gewond ronddobberen in zee, opgepikt door collega's. Raj en de vijftien anderen worden nog vermist.

Laksheid

Terugkerend thema in de gesprekken op de steiger is de laksheid van de overheid. Het duurde meer dan een etmaal voordat er een schip van de kustwacht uitvoer om de mannen te zoeken. "Toen we zaterdagochtend aangifte deden bij de politie, zei de beambte dat er 1000 Amerikaanse dollar nodig was om brandstof voor een helikopter te kopen," zegt booteigenaar Heamanlall 'Reddish' Ramsaran. Hij kijkt alsof hij zijn eigen woorden niet kan geloven. "Heeft deze overheid geen geld voor brandstof?"

Een van de overvallen vissersboten

Dinsdagavond op de vergadering van het Visserscollectief ligt kustwacht-commandant kolonel Jerry Slijngard zwaar onder vuur. Hij is uitgenodigd om uitleg te geven over de gang van zaken. Hij geeft toe dat er fouten zijn gemaakt. Terwijl er zaterdagochtend al bij de politie alarm is geslagen, krijgt de Kustwacht-baas pas om half elf 's avonds te horen dat er iets gebeurd is.

Vergeten mee te nemen

Niet eerder dan zondagochtend vaart een schip van de kustwacht uit, maar het moet wegens een defect terugkeren. Het enige andere schip waarover de kustwacht beschikt, vertrekt een paar uur later, maar moet ook terugkeren, deze keer omdat men vergeten is om politiemensen mee aan boord te nemen. Over de 1000 dollar voor helikopter-brandstof kan Slijngard niets zeggen. "Ik ben niet van de politie. Maar het is duidelijk dat we een aantal zaken moeten evalueren."

Een overlevende visser vertelt hoe hij zwaargewond kilometers zwom en de kust wist te bereiken. Zijn gezicht is getaand en verweerd tot onder zijn lange haar en zijn zwarte baard. Met verbeten blik trekt hij in het volle zaaltje zijn shirt uit en toont de kapwonden op zijn armen en rug.

Huilend en radeloos

De nuchtere militair Slijngard krijgt het even te kwaad wanneer Kavita hem huilend en radeloos smeekt om iets te doen. Hij herstelt zich snel. "We zijn nog steeds aan het zoeken en we doen wat we kunnen. En we zullen helpen bij het bergen van de lichamen en professionele steun geven bij het verwerken van trauma's."

Familieleden van de vermisten praten op de aanlegsteiger in Paramaribo met de pers

Veel troost putten de vissers niet uit het verhaal. Met eigen schepen zoeken ze al sinds zondag de kust af. Een booteigenaar heeft op eigen kosten een helikopter gehuurd om te zoeken naar lichamen of overlevenden. De zeelieden voelen zich treated like dogs, verwaarloosd en genegeerd. "Waarom heeft geen enkele regeringsofficial zich laten zien om steun te betuigen?", klinkt het geëmotioneerd vanuit de zaal.

"President Bouterse en zijn ministers zijn vandaag naar Brazilië vertrokken voor een staatsbezoek. Terwijl er een nationale tragedie heeft plaatsgevonden en er zestien mannen worden vermist, wapperen in de stad de vlaggen in top vanwege de 1 mei-viering. In wat voor land leven wij?"

Condoleances

Dan loopt Slijngard de zaal uit. Even later komt hij terug met een boodschap van waarnemend president Ashwin Adhin. "Hij heeft mij telefonisch gevraagd om u vanavond zijn condoleances over te brengen en toegezegd dat er later een nationaal herdenkingsmoment komt."

De zaal hoort het bericht van het waarnemend staatshoofd zwijgend aan. Hopend op een structurele oplossing voor hun veiligheid vertrekken de vissers naar huis.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl