Het beschadigde lichaam van fotografe Laura Hospes

Het zijn choquerende foto's, de zelfportretten van Laura Hospes. De fotografe was een tijdlang suïcidaal en verwondde zichzelf. Vanaf komend weekend is haar eerste solotentoonstelling te zien in Assen.

Hospes (23) raakte in 2015 zwaar depressief, deed meerdere zelfmoordpogingen en werd opgenomen. "Toen ik uit de suïcidale fase was, ben ik mezelf gaan beschadigen", zegt Hospes in Nieuws en Co op NPO Radio 1. Ook foto's van het beschadigde lichaam van Hospes worden in de expositie getoond.

"Ik sneed in mezelf en ben mijn huid op een gegeven moment ook gaan branden" vertelt Hospes. "Dat hield ik voor me; met een snijwond moest ik wel naar het ziekenhuis, met een brandwond hoefde dat niet." Totdat de brandwonden zo diep waren dat Hospes toch en met spoed naar het ziekenhuis moest worden gebracht.

Toch staat de tentoonstelling symbool voor de positieve ontwikkeling die Hospes heeft doorgemaakt. De zelfportretten stelden Hospes namelijk in staat op een andere manier naar zichzelf te kijken, waardoor het nu beter met haar gaat.

Het vastleggen van haar beschadigde lichaam maakte voor een deel een eind aan gevoelens van eenzaamheid. "Ik was de enige die dagelijks de wonden zag. Die eenzaamheid vond ik naar. Op het moment dat ik het vastlegde, werd het echt en was ik er minder alleen mee."

In de expositie hangen foto's uit verschillende periodes in haar leven door elkaar. "Het idee van de tentoonstelling was om het af te wisselen", legt ze uit.

Een belangrijk keerpunt was de reis die ze in 2017 met haar zus maakte naar Canada. "Na mijn reis naar Canada heb ik vastgelegd hoe het langzaam beter ging", zegt Hospes. "Ik ben zo steeds meer gaan ontdekken dat ik mezelf eigenlijk best wel leuk en mooi vind. Ik kwam erachter dat ik dat óók kan vastleggen en ben zo meer de schoonheid van mezelf gaan inzien."

"Het slechte heeft bestaan en zit nog steeds in mijn hoofd", zegt Hospes. "Maar dat ik de reis naar Canada zo intens heb ervaren komt ook omdat ik het zo slecht heb gehad."

Ook haar beschadigde huid benadert ze nu positief. "Dat is een ding waar ik mee worstel, maar ik ben vooral trots dat ik mijn huid nu goed verzorg."

Hospes hoopt dat haar werk bijdraagt aan het creëren van meer openheid over het beschadigen van jezelf en mensen meer leert over het effect van een depressie en automutilatie.

Ze verwacht dat de positieve ontwikkelingen in haar leven ook zullen bijdragen aan haar artistieke volwassenwording. "Ik denk dat mijn werk groeit, net zoals ik groei. Er komt meer ruimte voor de zorg voor mezelf en mijn vrouw-zijn."

De neiging tot zelfbeschadiging is nog altijd aanwezig, zegt ze. Vooral op stressvolle momenten. "Er was een moment waarop ik de neiging had mezelf te beschadigen. In plaats daarvan ben ik mezelf gaan fotograferen. Toen ik het resultaat zag dacht ik: dit is zo zacht, dit wil ik helemaal niet kapot maken."