Zelfs het zilver van Pyeongchang is Knegt bijna alweer vergeten
Sjinkie Knegt begint vanmiddag met een flinke dosis gretigheid aan de WK shorttrack in Montréal. Natuurlijk, de Spelen in Pyeongchang vielen ietwat tegen. Maar de immer nuchtere Knegt is dat alweer bijna vergeten, ook zijn zilveren medaille van de 1.500 meter.
Programma WK shorttrack
| Vrijdag 16 maart | 500, 1000 en 1.500 meter | voorrondes en heats |
| Zaterdag 17 maart | 500 en 1.500 meter | finales, halve finales relay |
| Zondag 18 maart | 1.000, 3.000 meter en relay | finales |
Pardon? Vergeten? Dat behoeft wat tekst en uitleg. "Voor mijn gevoel had ik die medaille beter op de laatste dag kunnen winnen. Als je op de eerste dag van de Spelen een medaille pakt, dan gaat er behoorlijk wat tijd overheen", legt hij uit.
"Dan ben je die medaille bijna alweer vergeten", zegt de 'schicht van Bantega' vanuit Montréal, de plek waar hij vier jaar geleden met het zilver op de 1.000 meter zijn eerste individuele WK-medaille won.
Voor Pyeongchang waren de verwachtingen hooggespannen, maar na het zilver volgden drie diskwalificaties voor Knegt. Toch is er bij hem nu geen sprake van revanchegevoelens. "Soms heb je revanchegevoelens als het een aantal wedstrijden niet goed gaat, maar je moet niet vergeten dat we op de Spelen in principe best goed reden", stelt Knegt.
"Het zat gewoon niet mee. Maar nu heb ik er weer ontzettend veel zin in", stelt de shorttracker die vorig jaar in Ahoy in Rotterdam de wereldtitel pakte op de relay en de 500 meter. "Ik ben ook niet een persoon die veel omkijkt."
Knegt bewaart sowieso goede herinneringen aan de baan in Montréal, waar hij in 2014 behalve individueel zilver ook goud won met de relayploeg.
Naast Knegt maakte ook Daan Breeuwsma deel uit van dat gouden team. In Pyeongchang stond hij ook weer op het ijs voor de relay, maar op dat onderdeel liepen de Nederlandse mannen de finale mis vanwege diskwalificatie. Hoe zit het met de revanchegevoelens van Breeuwsma na de mislukte missie in Pyeongchang, waar hij ook geen individuele finales reed? "Dat gevoel is nu minder", stelt hij.
"Het goud voelde toen (in 2014, red.) wel als een revanche. We wisten toen dat we goed waren en we hadden in Sotsji (op de Olympische Spelen, red.) al een medaille kunnen pakken. Dat lukte niet, maar als je dan later wel wereldkampioen kan worden, is dat natuurlijk supergaaf."
