Karine (52) bewaakt het monumentje van Boris Nemtsov bij nacht en ontij
Karine Kovchajeva worstelt zich door de verse sneeuw in de straten van Moskou. Het is bijna middernacht, de temperatuur ligt ver onder het vriespunt. Ze ademt zwaar. Ze gaat haar plicht vervullen: de bewaking van het monumentje voor Boris Nemtsov, de oppositieleider die drie jaar geleden werd vermoord.
Een of twee keer per week legt de 52-jarige bibliothecaresse deze route af: van haar woning tien minuten lopen naar het Beloroeskaja-station, onderweg een beker warme koffie, vervolgens even met de metro en dan nog een kwartier lopen naar de plek van het monumentje op de Grote Moskvoretski-brug, bijna op de drempel van het Kremlin. "Wij noemen het de Nemtsov-brug", zegt Karine.
Karine is dik ingepakt. Hier op de brug is het extra koud vanwege de rivier en de wind die hier altijd waait, vertelt ze. Die wind gaat inderdaad door merg en been.
Het monumentje is klein: wat foto's van Boris Nemtsov, een paar kaarsen en een stuk of tien emmers met bevroren bloemen tegen de achtergrond van het verlichte Kremlin. Op een velletje papier in een lijstje staat dat het vandaag 1078 dagen geleden is dat Nemtsov werd vermoord.
De vermoorde politicus was een voorbeeld voor Karine Kovchajeva. "Wat me aan hem beviel, was dat hij een hele flexibele leider was. Iemand die kon onderhandelen. Dat wordt heel erg gemist."
Karine lost de twee mannen af die sinds het begin van de avond op wacht staan. Die bewaking is niet voor niets. Met enige regelmaat haalt de gemeentelijke dienst voor de bruggen bloemen, foto´s en kaarsen weg. Soms komen er politieke tegenstanders die de boel kort en klein slaan.
"Ik ben een bangerik", vertelt Karine. "Ik ben overal bang voor. Als zelfs ik mijn plicht tijdens de nacht kan vervullen, dan kan iedereen het."
Sergej, een wat oudere man die de vorige 'dienst' heeft gedraaid zegt: "Karine is niet alleen een heel slim mens, ze is ook heel prettig. We zijn als broer en zus, we knuffelen elkaar."
Karines kameraad Pasja is er nog niet, dus nemen ze gedrieën de minuut stilte in acht. "We hebben geen enkele vrijheid in dit land", zegt Karine. "Maar hier ademt het vrijer en makkelijker dan buiten dit stukje van tien, vijftien vierkante meter. Dit werk brengt misschien vrede in mijn leven. Het is waarschijnlijk het mooiste uit mijn hele 52-jarige bestaan."
Pasja is inmiddels gearriveerd. De klok van het Kremlin slaat middernacht. Sergej verwisselt het velletje papier. Dag 1079 sinds de moord op Boris Nemtsov is ingegaan. Karine blijft tot zes uur de volgende morgen.
