'Je speelt Sinterklaas niet, je bent Sinterklaas'

In het dagelijks leven is hij beleidsmedewerker bij een onderwijsinstelling, maar op 4 en 5 december trekt hij zijn mantel aan, zet hij zijn mijter op, neemt zijn Pieten mee en bezoekt een paar basisscholen. Barend de Gooyert is al achttien jaar hulpsinterklaas in Nijmegen. En dat verveelt hem nog lang niet.

"Als ik de pruik en mijter op heb, dan zeggen mensen 'je speelt Sinterklaas niet, je bént Sinterklaas'", zegt De Gooyert. En dat klopt, vindt hij zelf.

De hulpsint vindt het een feest om kinderen te zien zingen en dansen als hij bij een school aankomt. En het mooiste vindt hij een aula vol met kinderen die gespannen zitten te wachten. "Als je ze dan aankijkt en hun naam noemt, dan zie je ze helemaal glunderen."

Hoewel leraren briefjes met allemaal namen en informatie over de kinderen aan hem geven, kent hij zelden alle namen. "Als je acht groepen hebt, kun je niet alle namen kennen. Dus dat wordt improviseren."

De hulpsint is bij zijn optreden afhankelijk van de hulp van zijn Pieten. "Ik had er een keer één die niets deed. Dan heb je een probleem. Sinterklaas zelf zit of staat, daar gebeurt eigenlijk weinig mee. Zwarte Pieten moeten vooral dingen doen en inspelen op wat er bij kinderen gebeurt."

De Pieten zijn donkerbruin

Het uiterlijk van zijn Pieten is in de loop der jaren veranderd. Ze hebben geen roe meer bij zich en dragen geen oorbellen meer. "De Pieten vinden het fijn dat ze die 'klemdingen' niet meer in hoeven. Ze dragen nog wel een pruik en hebben rode lippen, maar geen opgeblazen lippen waardoor je een stereotype krijgt. De Pieten zijn ook niet meer zwart, maar bruin en donkerbruin."

De zwartepietendiscussie leeft niet echt op de scholen die ze bezoeken, zegt De Gooyert. "Die zien we vooral op televisie en het speelt meer in het westen van het land."

De Gooyert denkt weleens dat het klaar is met zijn bijbaan. "Maar zolang ze me blijven vragen, vind ik het lastig om nee te zeggen. Dus ik zal nog wel een aantal jaren hulpsint zijn."

Na Pakjesavond gaat de hulpsint weer aan de slag bij de onderwijsinstelling, waar ook de school die hij vandaag bezocht onder valt. "Dan gaan we weer gewoon lekker aan het werk. Tot volgend jaar."