Primeur voor Marokko: religieuze minderheden voor het eerst bijeen

• Willemijn de Koning

  correspondent Marokko

Joden, christenen, ahmadi-moslims, bahai's en sjiieten kwamen vandaag bijeen in Rabat om te overleggen hoe ze meer erkenning en acceptatie kunnen krijgen in de Marokkaanse wetgeving en in de samenleving. Dit was de eerste keer ooit dat religieuze minderheden elkaar openlijk opzochten in Marokko.

De Marokkaanse wet schrijft voor dat de islam de godsdienst is van de staat en dat je iemand niet van dat geloof mag afbrengen. De meeste moslims behoren tot het malikisme, een tolerante school in de islam die ook door de staat ondersteund en onderwezen wordt. Daarnaast zijn er andere kleine religieuze minderheden te vinden in het Noord-Afrikaanse land.

"Het gaat al beter dan eerst", vertelt Mustapha Soussi, lid van de vereniging voor religieuze minderheden in Marokko. "Eerst werd er niet eens over ons, religieuze minderheden, gepraat. Sinds een jaar wel. Toen de koning in 2016 in Madagaskar was, zei hij in zijn toespraak dat hij koning was van alle moslims van het land, dus dat is al een erkenning voor de moslimgroepen zoals de sjiieten, ahmadi-moslims en de salafisten."

Deze lente trok het adviesorgaan voor de mensenrechten, CNDH, in Marokko aan de bel om meer aandacht te vragen voor de vrijheid en rechten van christenen. Sindsdien mag het christendom iets van zich laten horen. "Wij zijn dus een beetje de pionier voor alle religieuze minderheden", zegt Mohamed Said, christen en ook aanwezig op de bijeenkomst. "Christenen zijn erg open en aanspreekbaar, dus wij hebben als eersten de stilte verbroken. Nu kan de rest volgen."

Said bekeerde zich in 2000 tot het christendom en zijn hele familie is inmiddels christen. Hij ondervindt nu geen problemen meer in Marokko. "Eerst wel; in 2003 en 2010 ben ik verhoord door de politie, maar sinds 2011 niet meer. Ik denk omdat de koning het land toen tot een constitutionele monarchie maakte."

Ook sjiieten kunnen rustig over straat in Marokko, zegt Mohammed Akdid. Regelmatig organiseert Akdid, zelf sjiiet, bijeenkomsten, voornamelijk thuis, of hij spreekt publiekelijk over zijn geloof. "In Marokko is het makkelijker om sjiiet te zijn dan bijvoorbeeld christen, want het is een stroming in de islam. Marokko heeft ooit zelfs een sjiitische dynastie gehad."

Toch ziet Marokko het sjiisme als een bedreiging van de staat; het land beschuldigde Iran in 2009 van het verspreiden van deze stroming van de islam in Marokko en verbrak mede daarom de banden met Teheran.

Mustapha Soussi ondervindt wél problemen vanwege zijn bekering. Zijn familie wil om die reden nog steeds geen contact. "De samenleving accepteert de minderheden vaak nog niet, want ze begrijpen de verschillen niet. Maar ik denk dat dat nu gaat veranderen. We snappen dat de islam de officiële religie is van het land en dat is oké, maar religieuze minderheden verdienen ook een plaats. Het is nu volgens mij aan de overheid om de wet te veranderen. De wet die zegt dat je mensen niet van hun geloof af moet brengen, is niet meer logisch. In dit tijdperk met internet en media is het toch al niet te controleren."

Aan de hand van de bijeenkomst maakt de organisatie een samenvatting en zal deze aan de overheid aanbieden met de vraag voor meer vrijheid en acceptatie in de wet.