Utopia al duizend afleveringen 'authentiek en niet af'

Al 1406 dagen zitten ze op een afgesloten terrein in Laren, omringd door camera's die 24 uur per dag alles vastleggen. De realityshow Utopia viert vandaag zijn duizendste aflevering - een mijlpaal die niet veel tv-programma's halen.

Inwoner Billy Bakker is er sinds het eerste uur bij. Op 31 december 2013 nam zij haar intrek. In oktober 2014 verliet ze het programma, om in de zomer van 2016 weer terug te keren. "Ik heb het gevoel dat het nooit af is", zegt ze.

Op tv kijken dagelijks nog altijd ruim een half miljoen mensen naar het wel en wee van de vijftien deelnemers. Een deel van de fans heeft daarnaast een abonnement, waarmee ze voor 2,50 euro per maand op ieder moment van de dag de livestream kunnen aanzetten.

Bakker ziet de camera's inmiddels niet meer. "Ze staan heel verdekt opgesteld", vertelt ze. "Daarnaast sta ik graag in de spotlight, dus ik vind het alleen maar leuk dat alles gefilmd wordt."

Volgens haar is dat ook een verklaring voor het succes van Utopia. "Je vergeet de camera's en dan krijg je echte mensen te zien, met echte emoties. Alles is authentiek."

Eigen maatschappij

Het idee van het SBS-programma is het opbouwen van een eigen maatschappij, waarin de inwoners alles zelf moeten regelen zonder contact met de buitenwereld. Van slaapplek tot keuken en van toilet tot verwarming. "We moeten ook ons eigen geld verdienen en dat is soms best lastig", legt Bakker uit. "Soms zitten er veel ondernemers in de groep en soms helemaal niet. Hoe zorg je dan dat je overleeft?"

Het is één van de vele dingen die Utopia voor haar tot een interessant experiment maken, ook na bijna vier jaar. "Het kan iedere dag weer anders zijn. De hele groepsdynamiek verandert bijvoorbeeld als er iemand weggaat, of er een nieuwe deelnemer bij komt."

Dat maakt voor haar ook dat het nooit af is. "Je blijft alles opnieuw opbouwen en je wil het zo goed mogelijk doen." De inspiratie daarvoor komt opvallend genoeg veelal uit de buitenwereld. "Daar zien we hoe het niet moet. We passen het aan naar hoe wij denken dat het wel moet. Daar leer je veel van."

Als voorbeeld noemt ze hoe ze nu met ruzies omgaat. "Buiten loop je gewoon weg. Je gooit je telefoon opzij of je stapt in de auto." Tussen de hekken van Utopia kan dat niet. "Je moet iets zo snel mogelijk oplossen. Voor de groep en voor jezelf, want je zit 24 uur per dag bij elkaar."

Ondanks dat ze zo positief is over het project, mist ze de buitenwereld wel soms. "Zoals lekker uit eten gaan, en even niet met veertien anderen op elkaars lip zitten."

Bakker mag wel één keer in de maand contact hebben met haar familie. "Ouderwets, via de post", lacht ze. "Dat maakt het ook wel weer mooi, want het schrijven gaat soms heel diep. Ik weet in ieder geval zeker dat ze trots op me zijn."