De Molenbeekse gidsen voor Geert Wilders stonden al klaar
"Hier zat het laatste café van Molenbeek waar nog Belgen kwamen", zegt Dominiek Lootens-Stael, wijzend naar een apotheek met een Arabisch opschrift boven de deur. "Het is al meer dan twintig jaar geleden, maar de vrouw die het uitbaatte is weggepest. Aangevallen op straat, de ruiten zijn ingegooid en dan komt er een moment dat je het opgeeft."
Lootens-Stael zit voor het Vlaams Belang in het Brussels parlement. Hij was vandaag graag met PVV-leider Geert Wilders door Molenbeek gelopen om hem te laten zien hoe de wijk is veranderd in een 'Marokkaanse kashba'. Maar het bezoek van Wilders aan de wijk ging niet door. De burgemeester verbood zijn komst.
Er wonen niet veel autochtone Belgen meer en dus is het straatbeeld van Molenbeek totaal veranderd. "Dertig jaar geleden waren hier nog winkels met Franstalige of Nederlandstalige namen boven de etalages", zegt Lootens-Stael. "Dat is nu voorbij. Probeer hier nog maar eens een varkenskotelet te krijgen, die vind je niet meer."
Voor Vlamingen is de wijk volgens de parlementariër zo ongeveer een no-go-area geworden. Hij durft zelfs nauwelijks door Molenbeek te lopen met een camera bij hem in de buurt. "Er zijn de afgelopen tijd al veel journalisten aangevallen in Molenbeek. Moeten we dit wel doen?" Uiteindelijk werkt hij mee, maar op voorwaarde dat we weglopen zodra er ook maar iets gebeurt.
Onderweg is er niemand die ons aanspreekt of vervelend doet. Maar Lootens-Stael kan alle incidenten uit het verleden moeiteloos opsommen. "Hier in de straat zijn na de aanslagen in Brussel grote huiszoekingen geweest. En twee straten verderop werd terreurverdachte Abdeslam neergeschoten." Als we nog iets verder lopen: "Hier woonde een man die prikkeldraad rond zijn tuin had, ter bescherming. Die man leefde in een gevangenis."
De andere kant
Lootens-Stael is zeker niet de enige die Wilders graag had rondgeleid door Molenbeek. Na de aankondiging van het bezoek ontstonden er allerlei initiatieven in Molenbeek om Wilders en Dewinter ook de positieve kanten van de wijk te laten zien. Want die zijn er wel degelijk, zegt Fadma Amine.
Amine woont in woningbouwproject l'Espoir (de Hoop). De bewoners proberen beetje bij beetje de wijk te verbeteren. "Dat is soms moeilijk, maar je moet positief zijn. Hier wonen ook heel veel goede mensen, die iets van hun leven proberen te maken."
Amine en haar man doen dat met hun moestuin: een plek voor de hele buurt om groente en fruit te plukken. De tuin ligt tussen haar eigen woonblok en een grote flat en ziet er kleurrijk uit. Een groot contrast met het grotendeels grijze Molenbeekse straatbeeld. "Iedereen mag hier naartoe komen. En als je voor het eerst komt, mag je groente meenemen."
Het lijkt misschien de uitzondering in Molenbeek, de wijk die internationaal zo slecht bekend staat, maar het is volgens Amine eerder de regel. Sinds de aanslagen in Brussel en Parijs, die vanuit Molenbeek werden voorbereid, is de wijk er alleen maar op vooruit gegaan, zegt ze.
"Na al het slechte dat er is gebeurd, waren er heel veel mensen die wilden helpen. Die hun steentje bij wilden dragen aan de verbetering van de wijk. Er zijn heel veel van dit soort projecten van de grond gekomen. Het gaat hier echt heel veel beter dan twee jaar geleden."
Het negatieve benadrukken
Ze had het Wilders graag willen tonen, als 'ambassadeur' van Molenbeek. "Wij reizen veel en overal waar we komen, kijken mensen ons met grote ogen aan als we zeggen dat we in Molenbeek wonen. Maar wij wonen hier veilig, wij leven hier goed. Anders zouden we hier niet blijven. Dus wat willen ze? Altijd maar het negatieve benadrukken?"
Alleen het negatieve benadrukken, dat wil Vlaams-Belanger Lootens-Stael niet, maar voor hem is het heel moeilijk om in Molenbeek iets positiefs te vinden. "Projecten zijn er hier al dertig jaar. En kijk waar we nu staan. Als er politiek niet heel veel verandert, zie ik de toekomst relatief somber in."
