Het Rode Autootje in Frankrijk
NOS NieuwsAangepast

Londen, Parijs en Ridderkerk: het rode autootje reed overal naartoe

  • Lambert Teuwissen

    redacteur Online

  • Lambert Teuwissen

    redacteur Online

Daar zoeft een rood autootje langs het monument op de Afsluitdijk. Wat verder staat een rood puntje geparkeerd bij het Binnenhof. Even later rijdt het alweer door Lloret de Mar of slingert het over sneeuw bedekte Alpenpassen. Met ansichtkaarten maakte Sonja van Hamel in Groeten van het Rode Autootje een overzicht van een opvallend fenomeen - en een reisverhaal.

"Het begon twaalf jaar geleden", vertelt ze. "Ik verzamelde al ansichten en op een gegeven moment viel me op dat er op landschapskaarten vaak zo'n rood autootje stond. Toen ben ik ze gaan verzamelen. Voor ik het wist had ik er meer dan 400."

Europareis

"Er begon zich een soort verhaal op te werpen", legt Van Hamel uit. "Ik zag het als scènes uit een film. Het was leuk om van kaarten die niets met elkaar te maken hebben een Europareis te maken."

Zo manoeuvreert het autootje tussen de Britse dubbeldekkers in Londen, staat het geparkeerd bij menig Alpenhotel en tuft het langs de Arc de Triomphe. "Er zijn landen waarvan ik geen kaart had. Zweden niet, best wel jammer. Ook van België had ik niet veel, Brussel ontbreekt."

  • Uit: besproken boek
    Het Rode Autootje in Bergen aan Zee
  • Uit: besproken boek
    Het Rode Autootje in Oostenrijk
  • Uit: besproken boek
    Het Rode Autootje in Londen
  • Uit: besproken boek
    Het Rode Autootje bij de Waag in Amsterdam
  • Uit: besproken boek
    Het Rode Autootje in Zwitserland
  • Uit: besproken boek
    Het Rode Autootje in Italië
  • Uit: besproken boek
    Het Rode Autootje voor de Hema in Ridderkerk

Het is niet telkens dezelfde auto. Soms is het een Kever, dan weer een Fiat 500 of een 2CV. Van een Ford Taunus weet ze de eigenaar: een Duitse fotograaf die door Nederland trok om foto's te maken.

"Ik kwam in contact met iemand van de ansichtfabriek MUVA, die wist precies om wie het ging", zegt Van Hamel. "Het werd gebruikt om een kaart meer kleur te geven. Het idee was dat zo'n magnetiserend punt een saaie opname kon opfleuren."

Toch viel het Van Hamel ook op dat extra kleur soms niet eens nodig was. "Je zag toen veel meer auto's met kleur op straat dan tegenwoordig. Tegenwoordig zie je alleen zilver, grijs en zwart. Ik heb een kaart van de Waag in Amsterdam, dat is een lapjesdeken van blauw, groen en geel."

Hoewel Van Hamel meer dan genoeg afbeeldingen heeft om nog enkele boeken te vullen, blijft ze speuren. "Als ik op de markt loop, word ik naar de ansichtkaarten gezogen. Stel je voor dat ik nog een mooie vind. De verzameling gaat gewoon door."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl