In de schaduw van Max begint Vandoorne te scoren

• 

  Louis Dekker

  commentator F1

Lang moest hij wachten op zijn kans. Stoffel Vandoorne stond al jaren onder contract bij Formule 1-team McLaren, maar routiniers Jenson Button en Fernando Alonso zaten in de weg. Het pensioen van Button betekende in maart de definitieve entree van Vandoorne. Zijn contract werd onlangs verlengd.

"Het is erg fijn om te merken dat het team honderd procent achter me staat. Ze weten dat ik alles geef, ook in de fabriek."

De 25-jarige Vlaming kwam niet in een gespreid bedje bij McLaren. Het was een achtbaan. "Enerzijds was ik dolblij dat ik aan mijn eerste seizoen kon beginnen, anderzijds viel de auto nogal tegen."

Middenmoot

Doelstelling was een sprong naar de top, maar in realiteit bleek McLaren nog steeds onder de middenmoot te bungelen. Vorige maand klapte het huwelijk met motorleverancier Honda.

"Het is zonde dat we met Honda niet kunnen oogsten. Het heeft niet gewerkt. Heel jammer", zegt Vandoorne nuchter. "Het is een teleurstellend seizoen, maar we moeten er het beste van maken en de kansen grijpen. Dat heb ik de afgelopen races gedaan."

Vandoorne beseft dat een zevende plaats met de huidige auto normaliter het hoogst haalbare is. "Toch voelt het niet als best-of-the-rest", zegt hij. "Ik ben blij met de punten, maar het geeft geen overwinningsgevoel. Het gevoel dat je krijgt als je als eerste het zwartwit geblokt ziet, is ongeëvenaard. Dit komt niet in de buurt."

Wennen

Het is even wennen: Vandoorne domineerde en zegevierde in z n autosportcarrière namelijk aan de lopende band. "In de lagere raceklassen had ik het nooit echt zwaar. Ik won niet altijd, maar maakte altijd kans op de winst." Dit jaar is een ander verhaal. "Het besef dat je weekends op rij geen punten kunt scoren, is nieuw voor me. Toch geniet ik. Er zijn maar twintig Formule 1-coureurs. Dit is een droombaan."

Het recept: scherp blijven, ook als het er niet rooskleurig uitziet. "Het is de kunst om positief te zijn, lichtpuntjes te zien." Vandoorne is ervan overtuigd dat tegenslagen hem beter maken. "Als we volgend jaar meestrijden om de prijzen, weet ik zeker dat deze fase daaraan heeft bijgedragen."

Frustrerend probleem

De McLaren-coureurs kampen met een frustrerend probleem, dat vaker voorkomt in de Formule 1: een auto die niet snel genoeg én niet betrouwbaar is. Vandoorne blijft voortdurend de rust zelve. "Dat is mijn karakter. Je merkt het ook op de boordradio. Fernando is emotioneel, ik probeer relaxed te blijven. Het heeft geen zin te vloeken over zaken waar je niets aan kunt doen."

De Belgische piloot verheugt zich op 2018. De komst van Renault-motoren vindt hij veelbelovend. "Het is misschien nog niet de beste krachtbron, maar het biedt kansen. De resultaten van Ricciardo en Verstappen tonen aan dat het mogelijk is om vooraan mee te doen. Dat worden mooie gevechten met hen als we straks gelijkwaardiger materiaal hebben."

Woorden tellen niet

Toch wil hij zich niet rijk rekenen. "Ik heb gehoord dat Renault een grote sprong belooft, maar het is moeilijk te voorspellen. Woorden tellen niet", aldus de Vlaming, die een warme band met de Fransen heeft. "Renault is een thuis voor me. Ik startte mijn carrière daar, heb World Series gereden, won twee kampioenschappen met hen en we spreken letterlijk dezelfde taal. Dat kan nooit kwaad."

Ze racen volgend seizoen met dezelfde motor en azen allebei op zeges en titels, maar de route naar de Formule 1 was voor Stoffel Vandoorne heel anders dan voor Max Verstappen. "Mijn familie had niks met autosport. Het was toeval. Mijn vader bouwde het restaurant van een kartbaan in de buurt. Ik ging met hem naar zijn werk en kwam zo in aanraking met de sport. Ik rolde er in."

"Ik had al allerlei sporten geprobeerd, maar nergens klikte het. Pas bij het karten dacht ik: ja, dit wil ik. Formule 1 werd een droom, maar ik dacht er eigenlijk nooit aan. Tenminste niet op een manier van het moet en zal gebeuren. Uiteindelijk viel alles op zijn plek."

Eigen weg

Vandoorne beseft dat zijn route naar de Formule 1 veel eenvoudiger en sneller had kunnen zijn. "Ja, als mijn vader meer verstand had gehad van autosport, had ik misschien nog meer kunnen bereiken. Maar ja, ik was niet voorbestemd om Formule 1-coureur te worden. Max wel. Hij is vanaf zijn geboorte gedrild door Jos. Ik heb meer mijn eigen weg moeten vinden, maar ben er ook gekomen."