Afgelegen begraafplaats met ebola-slachtoffers in Liberia

Liberiaanse frontsoldaten tegen ebola zijn nooit beloond

Drie jaar geleden was de ebola-crisis op zijn hoogtepunt. Elke week gingen honderden mensen dood door de zeer besmettelijke virusziekte. Het Afrikaanse land Liberia was het zwaarst getroffen.

Er ging bijna 1 miljard euro naar het land om de snel om zich heen grijpende ziekte te stoppen. Uiteindelijk lukte dat, vooral dankzij de Liberiaanse verplegers en artsen die hun leven waagden om de ziekte te bestrijden. Ruim 200 van hen moesten het met hun leven bekopen.

Zij waren de frontsoldaten in de oorlog tegen ebola, zegt correspondent Bram Vermeulen. Drie jaar na de epidemie zoekt hij ze op in Dolo Town, één van de zwaarst getroffen plekken in Liberia.

'Frontsoldaten tegen ebola' zijn nooit beloond

"We kunnen alleen zeggen, godzijdank hebben we onze best gedaan, zegt verpleegster Tracy Wleh-Wehleh. "We probeerden levens te redden. Ik was doodsbang. Maar ik moest het werk doen. Want als ik zou wegrennen, dan zou iedereen doodgaan."

"Veel van onze vrienden en onze familieleden stierven. Collega's gingen dood. Maar toch gingen we door. Ja we zijn helden. Bij de gratie van God, wij zijn helden. We zijn blij dat we nog leven."

Oktober 2014: een team van het Liberiaanse Rode Kruis met een ebola-slachtoffer

Nu moeten Tracy en haar collega's rondkomen van 150 euro per maand. Het ziekenhuisje waar ze werken is nog even slecht onderhouden als voor de ebola-ramp. En dat geldt voor de hele gezondheidszorg in Liberia. Die is er net zo slecht aan toe als voor de uitbraak.

'Volgende uitbraak voorkomen'

Het was een vergissing om niets van de noodhulp te investeren voor de lange termijn geeft dokter Mosaka Fallah toe. "We waren alleen bezig met de noodsituatie. Maar er waren natuurlijk factoren die tot die noodsituatie hadden geleid. Als het hulpgeld binnenkomt moet je zorgen dat een deel daarvan wordt gebruikt voor infrastructuur, zodat je de volgende uitbraak kunt voorkomen."

Toch zijn er wel zaken veranderd in Liberia. Iedereen in het ziekenhuis wast nu regelmatig zijn handen. En als een dierbare overlijdt wordt het lichaam niet meer gewassen en omhelsd door de nabestaanden. De Liberianen realiseren zich dat die traditie te gevaarlijk is geworden. Het was een belangrijke factor in de snelle verspreiding van ebola.

Tijdens de grote epidemie van drie jaar geleden kwamen meer dan 4000 Liberianen kwamen om het leven.

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl