Lof voor het ene beachduo, stevig gesprek voor het andere
Nederland liet zich andermaal gelden op de WK beachvolleybal. Na het goud in 2013 en zilver in 2015 was opnieuw een Oranje-koppel op weg naar de medailles. Maar dat was niet het team dat bondscoach Gijs Ronnes voor het toernooi voor ogen had.
Alexander Brouwer en Robert Meeuwsen waren naar Wenen afgereisd met een heldere doelstelling: op het podium belanden. De wereldkampioenen van 2013 vlogen er echter al meteen na de poulefase uit tegen een Belgisch koppel. "Te vroeg uitgeschakeld", trapt Ronnes een open deur in. "We hebben al een stevige nabespreking gehad."
Communicatie
Twee jaar geleden wisten Brouwer en Meeuwsen op de WK in eigen land ook al geen potten te breken. "Toen kregen ze ineens last van de spanning. Nu was er iets anders gaande. Het ging in de communicatie mis. In de wedstrijd tegen België ging het te weinig over volleybal. Dat klinkt misschien raar, maar het ging meer over sfeer dan over tactische plannen."
De teleurstelling over het optreden van Brouwer en Meeuwsen, vorig jaar in Rio nog goed voor brons, werd gecompenseerd door de onverwachte opmars van Christiaan Varenhorst en Maarten van Garderen.
Varenhorst greep in 2015 aan de zijde van Reinder Nummerdor net naast het goud en zijn nieuwe partner staat pas sinds drie maanden in het zand. Desondanks reikte het duo tot de halve finales, waarna twee nederlagen op rij een einde maakten aan de medailledroom.
Hun doelstelling was de negende plek, vertelt Ronnes. "Dat hebben ze ruimschoots gehaald, met echt goed volleybal. Het beste volleybal dat ze dit seizoen hebben laten zien. Vandaag leek de koek op. Het werd allemaal slordig, de echte scherpte was weg. En dan ga je er kansloos af. Jammer."
Lof
Maar verder niets dan lof. Met name voor Van Garderen, de zaalspeler die in de ogen van de bondscoach de cursus 'hoe word ik in drie maanden een topbeachvolleyballer' met glans heeft doorlopen. De passer/loper duikt over twee weken echter de sporthal weer in.
"We weten nog niet hoe het verder gaat", bekent Ronnes. "We gaan het seizoen nog evalueren. Ze hebben een enorme ontwikkeling gemaakt en ik zie ook potentie. Maar Maarten heeft ook ambities in de zaal. Daar wil hij een topper worden."
En dus kon hij de kans die hij nu krijgt bij het Italiaanse Modena niet laten lopen. "Dat had hij ook van tevoren tegen ons gezegd: als er een topclub komt, ga ik weer de zaal in."
Olympische ambities
Daar komt bij dat er vooralsnog ook in de zaal meer te verdienen valt dan in het zand. Anderzijds: een optreden op de Olympische Spelen in Tokio lijkt met Varenhorst haalbaarder dan met de Nederlandse zaalploeg.
"Dat snapt hij zelf ook wel. Hij zat nu al heel dicht bij een WK-medaille. Het Nederlands zaalvolleybalteam is daar op het moment wat verder vandaan, al heeft ook die ploeg olympische ambities. Het is echt aan Maarten."
